காங்கிரசும் பிஜேபியும் தோற்க வேண்டும், ஏன்?

நம் நண்பர்கள் சிலர் நினைப்பதைப் போல நான் எந்த அரசியல் கட்சிக்கும் தாலிகட்டிக் கொண்டவனல்லன். எனக்கு எது சரியென்றும் தவறென்றும் படுகிறதோ அதை அவ்வப்போதே வெளிப்படையாகச் சொல்வதாலேயே என் சார்பு பற்றிய சந்தேகம் எல்லாருக்குமே எழுவதுண்டு. முழுமையாக ஏற்றுக் கொள்வது போலும் ஒரு கட்சியைத்தான் நானும் தேடிக்கொண்டிருக்கிறேன். இன்னும் அப்படி ஒரு கட்சி எனக்குக் கிடைக்கவில்லை என்பதே உண்மை.  

அதனால், இந்தத் தேர்தலில் யார் வரவேண்டும் என்பதை விடவும் யார் யாரெல்லாம் வந்துவிடக் கூடாது என்பதைப் பற்றிய சிந்தனைகளையே கடந்த 10,15 நாள்களாக எழுதி வந்தேன். உடனே என்னைக் கம்யூனிஸ்ட் என்று நமது நண்பர்கள் சிலர் முத்திரை குத்துகிறார்கள். இதை நான் ஏற்கவில்லை.

ஐந்தாண்டுக்கு ஒருமுறை வருவதுதான் நமது நாடாளுமன்றத் தேர்தல் எனினும் நம் குடும்பத்துடன் நாட்டையே புரட்டிப் போட்டு விடக்கூடிய வல்லமை அந்த ஐந்தாண்டு ஆட்சிக்கு உண்டென்று புரிந்து வாக்களிப்பவர் எத்தனைபேர்? இதுதான் எனது கவலை.

(1)   காங்கிரஸ் கட்சி உண்மையிலேயே சுதந்திரத்திற்காகப் பாடுபட்டதுதானா? என்றால், காந்தியின் தலைமையில் பாடுபட்டது உண்மைதான். ஆனால், அந்தக் கட்சியில் சுயநலம் மலிந்துவிட்டது என்றும், சுதந்திரம் பெற்ற உடனே “காங்கிரஸ் கட்சியைக் கலைத்துவிட வேண்டும்“ என்றும் காந்தி நினைத்ததும் உண்மைதானே? அதனால்தானே அந்த மனிதர் இந்திய ஆட்சியதிகாரத்தை விரும்பவில்லை? முதல் கொடியேற்று நிகழ்ச்சியிலும் பங்கேற்க மறுத்தார்?

இந்திய சுதந்திரக் கொடியை முதன்முதலாக 1947ஆகஸ்ட் 15அன்று நள்ளிரவில் டெல்லி செங்கோட்டையில் ஜவகர்லால் நேரு ஏற்றிவைத்தார். அதன்பின்னர் சமத்துவ நோக்கத்துடனும் மதச்சார்பற்ற தன்மையுடனும் ஆட்சி செய்ய முயன்றார். ஆனால், இந்திய முதலாளிகளும், நிலச்சுவான்தார்களும் விடவில்லை. 1952-முதல்தேர்தலிருந்து, இன்றுவரை காங்கிரஸ் கட்சியில் முதலாளிகள், நிலச்சுவான்தார்களின் ஆதிக்கம் தொடரவே செய்கிறது. அதன் தொடர்ச்சியாக சுயநல சாதீய மதவாத உணர்வுகளும் தொடரவே செய்கின்றன. சுதந்திரம் பெற்றுத்தந்த கட்சி எனும் ஒரே பழம்பெருமையோடு, ஒரு கவிஞர் சொல்வதுபோல, “ஆனந்த சுதந்திரம் அடைந்து விற்றோம்” என்று அவர்கள் ஆடியது போதும். வாரிசு ஆட்சி மன்னர்காலத்தையே நினைவூட்டி இந்தியாவை வதைத்துவிட்டது. இடையில் “அவசர நிலை” (1975-77) எனும் கருப்புக் காலத்தை காங்கிரஸ் மறந்தாலும் இந்தியா மறக்க முடியாது. 1990களில் நவீன தொழில்நுட்பம் உலகம் முழுவதும் வளர, அதையே சாக்காக வைத்து, தனியார்மயம்-தாராளமயம்-உலகமயம் எனும் சூலாயுதமேந்தி இந்தியாவை உலக நாடுகள் கொள்ளையிட வழிகோலியது. இன்றும் இதில் மாற்றமில்லை. நேருவின்“தேசியக் கோவில்“களில் சிலவற்றைக் கூவிக்கூவி விற்ற குற்றவாளி. இன்னும் விற்கத் துடிக்கும் கயவாளி! பாரதி சொன்னது போல,
“கோவில் பூசை செய்வோன் - சிலையைக்
      கொண்டு விற்றல் போலும்
வாயில் காத்து நிற்போன் - வீட்டை 
      வைத்து இழத்தல் போலும்“ நம் இந்தியத்
தாயை விற்க நிற்கும் காங்கிரசை முறியடிப்பதே நமது முதற்கடமை!

ஒருநாட்டிடமிருந்து விடுதலை பெற உதவியவர்களின் வாரிசுகள் என்பதற்காக, இப்போது, உலகநாடுகள் எல்லாம் நம் தாய்நாட்டை கொள்ளையடிக்க விடும் வாரிசுகளின் காங்கிரஸ் கட்சியை ஒருபோதும் மன்னிக்கவே முடியாது. இது முதல் எதிரி.

(2)   பாரதிய ஜனதாக் கட்சி ஆங்கிலேயர்களின் பிரித்தாளும் சூழ்ச்சியில் முளைத்த விஷச்செடிதான் மத-அடிப்படைவாதம் அதற்கு முன்வரை, தாயாய்ப் பிள்ளையாய், உறவுசொல்லி அழைத்துக்கொண்டு வேறுபாடின்றி வாழ்ந்தவர் நம் இந்திய இந்து-இசுலாமிய-கிறித்துவர்கள்.

“வேறுவேறு வண்ணப் பூக்கள் சேர்ந்த வாச மாலை நாங்கள்

வண்ணம் வேறு வேறென்றாலும் வாசம் நெஞ்சில் ஒன்றுதான்“ என்று

பலநூறு ஆண்டாக வாழ்ந்துவரும்- வேறெந்த நாட்டிற்கும் இல்லாத- பெருமை நம் இந்தியநாட்டிற்கு உண்டு. ஆங்கிலேயரின் பிரித்தாளும் சூழ்ச்சியின் வெற்றி கண்டு, இந்துத் தீவிரவாதமும், இசுலாமியத் தீவிரவாதமும் வளர்ந்தன.

காந்திக்கு முந்திய காங்கிரஸ் தலைவரான திலகரின் அடிப்படை வாதம் காந்தியின் காலத்தில் முனைப்புக் காட்ட முடியாததால், காங்கிரசின் அடிப்படை வாதிகள் மட்டும் ஜனசங்கம் என்னும் மதவாத அமைப்பைக் கண்டு தனியே வளர்ந்தனர். இசுலாமியத் தீவிர வாதிகளுக்கு எதிராக வளர்ந்திருந்த ஆர்எஸ்எஸின் அரசியல்முகமே அன்றைய ஜனசங்கம். சனாதன இந்துவாகவே தன்னை அறிவித்தும், காந்தியின் மிதவாதத்தை அவர்கள் ஏற்கவில்லை.

காந்தியின் படுகொலைக்குப் பின்னர் சிறிதுகாலம் தடைசெய்யப்பட்டும், தனிமைப்பட்டும் கிடந்த ஆர்எஸ்எஸ்சின் அரசியல் முகமான ஜனசங்கத்தின் தொடர்ச்சிதான் பாரதிய ஜனதாக் கட்சி. தொடர்ந்து தூண்டப்பட்ட மதவாதங் களினாலும், மக்களிடம் செல்லாக்காசாகிய காங்கிரசின் பலவீனத்தினாலும், மிதவாதியான வாஜபேயி 1996இல் 13நாள் பிரதமராக வந்து போனார்! பின்னர் 1998இல் ஒன்றரைஆண்டு இருந்தபோது அணுகுண்டு சோதனை நடத்தினார்! மீண்டும் 1999இல் வந்து, 2004வரை பிரதமராக இருந்தார். அப்போது, அமெரிக்க சார்பும், அந்நிய மூலதனமும் காங்கிரசு காலத்தை விடவும் கூடுதலானது.இந்தியப் பொதுத்துறைகளை விற்பதற்கென்றே ஒரு மந்திரி (அருண்சோரி?) அமர்த்தப்பட்ட கொடியகாமெடி பிஜேபி ஆட்சியில் நடந்தது. இப்போது சொந்தவீட்டை ஏலம்போடும் காங்கிரஸ் போலவே வரும் பிஜேபியின் கூடுதல் தகுதியாக மதவாதமும் உள்ளது.

இந்தியாவைச் சுற்றியுள்ள நாடுகளில் இந்தியாவில் மட்டுமே, ராணுவம் ஒருநாளும் அரசேறியதில்லை ஆனால், இந்த ஜனநாயகம் இருக்குமென்று கூறமுடியாத நிலை மோடி ஆட்சியில் ஏற்பட வாய்ப்புள்ளது.

இப்போது, வேறெப்போதையும்விட பலவீனமான காங்கிரசு ஒருபக்கம். இரு பெரும் தேசியக் கட்சிகளிடமும் நம்பிக்கை இழந்த மக்கள் ஆங்காங்கே மாநிலக் கட்சிகளிடம் நம்பிக்கை வைத்ததன் விளைவே அகில இந்தியாவை ஆளும் கட்சிகள் மாநிலக் கட்சிகளிடம் கைகட்டி நிற்கவேண்டிய அவலநிலை!

(ஆனால் இது மக்களுக்கு நல்லதுதான். இது தனியாக எழுதவேண்டியது)

ஆயினும் குஜராத்தில் சாதாரண எம்எல்ஏ வாக இருந்த நரேந்திர மோடி எப்படி இப்படி விசுவரூபம் எடுத்தார் என்னும் வரலாறே போதும் அவர் இந்திய பிரதமராக வந்தால் என்னென்ன செய்வார் என்பதை முன்னுணர்ந்து கொள்ள.

மோடியைப் பற்றி நான் அதிகமாகப் பயமுறுத்துகிறேன் என்று நினைப்பவர் இந்த இணைப்பில் சென்று பார்க்க வேண்டுகிறேன் - http://www.satrumun.net/2014/04/2002.html#.U1Vy1lWSwdQ

2002 எம்எல்ஏ மோடியே, அம்பானியின் ஆதரவோடு தனி விமானத்தில் பறந்தவர். 2014-எம்என்சி ஆதரவோடும், இந்திய முதலாளிகளின் ஆதரவோடு, இந்திராவின் எமர்ஜென்சியை தூக்கிச் சாப்பிடும் கொடுமையான ஆட்சியையே தரமுடியும் என்பதால் காங்கிரசை விடவும் ஆபத்து அதிகம்.

இதை, நான் சொல்வதை விடவும்,

“மோடியின் ஆட்சியின் கீழ் முழு மூச்சாய் இந்த இந்துத்துவா இந்த தேசம் முழுதும் பிரயோகம் செய்யப்படும். நீங்களும் நானும் இந்து என்று அடையாளத்துக்குள் சிக்க வைக்கப்பட்டு மாற்று மதத்தினரை எதிரியாய் பார்க்க வேண்டிய சூழல்கள் திட்டமிட்டே உருவாக்கப்படும். எல்லா விசயத்துக்கும் மனிதாபிமானத்தின் மூலமும் சட்டத்தின் மூலமும் முடிவெடுக்காமல் மதத்தின் பெயரால் பாகுபாடு அரசியல் வரைமுரையற்று நிகழும். எனவே, தமிழ்நாட்டில் நமது வாக்களர்கள் காங்கிரஸ் மற்றும் பாரதிய ஜனதா கூட்டணியை ஜெயிக்க வைக்காமல், அதிமுகவிற்கோ அல்லது திமுகவிற்கோ வாக்களிப்பதே நல்லது” என்று “கழுகு“ கூறுகிறார்.

ஆனால் இவரே, பின்னர் தரும் முடிவை, நான் ஏற்கவில்லை.

“மத்தியில் மோடி வென்றாலும், காங்கிரஸ் வென்றாலும்...மானமுள்ள தமிழர்கள் காங்கிரசையும் பிஜேபியையும் தோற்கடித்தோம் என்றாவது மார்தட்டிக் கொள்ளவாவது செய்யலாம்...!

பின்குறிப்பு: தேர்தல் முடிவுகளுக்குப் பிறகு காங்கிரஸ் அல்லது பிஜேபியோடு திமுகவோ அல்லது அதிமுகவோ கூட்டணி வைக்குமெனில்......வரப்போகும் எல்லாத் தேர்தல்களிலும் அவர்கள் எழ முடியாத அளவுக்கு தோல்வியைக் கொடுக்கவேண்டியதும் நமது கடமையாகிறது. – கழுகு

http://www.kazhuku.com/2014/04/blog-post_21.html

அதை ஏன் இப்போதே செய்யக் கூடாது திரு கழுகு அவர்களே?

அப்படியெனில், புரிகிறதா நான் சொல்வது?

மிச்சமாக ஆம்ஆத்மி இருக்கிறதே எனில், அவர்கள் ஊழல் எதிர்ப்பு மட்டுமே பிரதானம் எனப் படம் காட்டும் வேலையைத்தான் செய்கிறார்கள். இந்தியக் கொள்ளையர்களோடு கைகோத்துச் சாப்பிடும் கார்ப்பரேட் முதலாளிகளைக் கடைக்ண் பார்க்கும் அவர்கள், டில்லி ஆட்சியைத் “தியாகம்“ செய்ததும் நல்ல நாடகம்தான்.

எனவே, இப்போதைக்கு எனது முடிவு –

இடது சாரிகள் 

நிற்கும் இடங்களில் அவர்களை ஆதரிப்பதும்,

மற்ற இடங்களில்

மாநிலக்கட்சி ஒன்றின் 

நல்ல வேட்பாளர் -என 

யாரேனும் இருந்தால், மாநிலக் கட்சிகளுக்கு

வாக்களிப்பதும்தான் தேசபக்தர்கள் செய்ய வேண்டியது. சும்மா ஜெயிக்கிற கட்சி என்று எதையாவது பாமரத்தனமாக நினைத்துக் கொண்டால் நாம் தோற்றுவிடுவோம். ---- இந்தியாவுக்கு அது நல்லதல்ல, சிந்தித்து செயல்படுங்கள்!

இதை, நான் ஆரம்பத்தில் சொன்னதற்கு மாறான வேதாளம் முருங்கை மரம் என்பீர்களானால், அவர்கள் செய்த தவறுகள் பற்றியும் எழுத முடியும். தேவையெனில் அதையும எழுதுவேன். நானறிந்த வரை இடதுசாரிகளிடம் குறைகள் இருக்கலாம். காங்கிரஸ், பிஜேபி போலக் குற்றங்களில்லை. எதிரிகள் கூடக் குறைசொல்ல முடியாத உழைப்பும் நேர்மையும் மிகுந்தவர்கள் இடதுசாரிகள், மற்ற சில மாநிலக் கட்சிகள் போல மாறிமாறி திமுக, அதிமுக என்று தமிழ்நாட்டில் அலைந்தது  போதும் என்று மனசார நினைத்தால், இம்முறை தனித்து நிற்கும் அவர்களுக்கு வாக்களிப்பதே நம்பிக்கையூட்டுவதாகும்.-அவர்களுக்கல்ல நாட்டுக்கு!  நன்றி.