நாம் படித்த 'அரிச்சந்திரன் கதை' சரியான கதை தானா?

நாம்  படித்த 'அரிச்சந்திரன் கதை' சரியான கதை தானா?

உண்மையே பேச வேண்டும அதைத்தான் நம் குழந்தைகளுக்கும் சொல்லித்தர வேண்டும் என்பதில் யாருக்கும் மாற்றக்கருத்து இருக்காது. 
ஆனால், 

அதற்கு, காலகாலமாக 

நாம் சொல்லிவரும் 
“அரிச்சந்திர மகாராஜா கதை“ சரியானதுதானா என்னும் சந்தேகம் எனக்கு நீண்ட நாளாகவே உண்டு.

“அரிச்சந்திரன் வாய்மையைக் காப்பாற்றுவதற்காகத் தன் நாட்டையே இழந்தது மட்டுமல்ல, மனைவி, மக்களையெல்லாம் இழந்தான். அப்படியும் தன் வாய்மையை மட்டும் இழக்கவில்லை... அப்படி இருக்கணும்“ என்று நம்குழந்தைகளுக்குச் சொல்லும்போது நான் மிகவும் தயங்குவேன்... 

ஏனெனில் –

ஒரு சாதாரண மனிதனின் கடமை என்ன?

- தன் மனைவி மக்களைக் காப்பாற்றுவது.

ஓர் அரசனின் கடமை என்ன?

- தனது நாட்டு மக்களைக் காப்பாற்றுவது.

நாடு என்று வந்தால் 

மனைவி மக்களைக் கூட இழக்கலாம் (புத்தர்)

மனைவி மக்களுக்காக 

நாட்டைக் காக்கத் தவறியவர்களை மன்னிக்க முடியாது. 

இதற்கு முற்காலத்திலிருந்து,

தற்காலத் தலைவர்கள்வரை 

நிறைய உதாரணமுண்டு.... இல்லையா?

சாதாரணமான ஒரு மனிதனின் கடமையையோ,

சத்தியம் தவறாத ஒரு புருஷனின் கடமையையோ,

சரித்திரத்தில் நிற்கும் ஓர் அரசனின் கடமையையோ-

சரியாகச் செய்யாத அரிச்சந்திரன் கதை சரியானதுதானா?

இதில் யாருக்கும் மாற்றுக் கருத்து இருந்தால் 

மேலே படிக்க வேண்டாம்.

ஏனெனில், இந்த மூன்றையும் செய்யத் தவறியவன் அரிச்சந்திரன்.

அவன் எப்படி நம் குழந்தைகளுக்கு 

முன்னோடியாவான்? என்பதே என்கேள்வி

தன் கடமைகளைக் காப்பாற்றத் தவறியவன் 

வாய்மையை மட்டும் காப்பாற்றி என்ன செய்யப் போகிறான்?

இப்போது சொல்லுங்கள் –

இந்த இடத்தில் எதார்த்த வாழ்க்கையை மையப்படுத்தி

வள்ளுவர் சொன்னதுதான் சரியாகப் படுகிறது.

“பொய்மையும் வாய்மை இடத்த, புரைதீர்ந்த

நன்மை பயக்கும் எனின்“ – குறள் எண் – 292

இதற்குப் பொருள் சொல்ல வேண்டியதில்லை. 

என்றாலும் இந்தத் தலைப்புக்கு ஏற்ப 

விளக்குவதற்காகச் சொல்ல வேண்டுமானால் –

“குற்றமற்ற தன்மையைத் தருமானால், பொய்யான சொற்களும் வாய்மை என்றே கருதப்படும்“ 
இதுதானே சரி? இதுதானே எதார்த்தம்?

இதை விட்டு 

வாய்மையைக் காப்பாற்றுகிறேன் பேர்வழி என்று 

நாட்டையும் மக்களையும் மனைவியையும் 

விற்றுத் தொலைத்த அரிச்சந்திரன் 
“ரொம்ப ஓவர்”னு தோணல? 

மகாத்மா காந்திக்கு வேண்டுமானால், அரிச்சந்திரன் கதை உதாரணமாகத் தோன்றியிருக்கலாம்.

உங்கள் குழந்தைக்கு அரிச்சந்திரன் கதையைச் சொல்லிப் பாருங்கள்.

என்ன சொல்கிறார்கள் என்று கூறுங்கள்.

சரியாக இருந்தால் வைத்துக்கொள்வோம்.

இலலையென்றால்... ஏதாவது செய்வோம்.

எனக்குத் தோணுது. அதான்...

இப்ப சொல்லுங்கள் -

நாம் படித்த அரிச்சந்திரன் கதை சரியானதுதானா?

--------------------------------------------------

 இந்தியாவின் முதல் திரைப்படம் ராஜா அரிச்சந்திரா (மராத்தி)

தாதா சாகேப் பால்கே இயக்கத்தில் வெளிவந்த ஆண்டு 1913

------------------------------------------------- 

மேல் விவரங்கள் இலக்கியச் சான்றுகள் தேவைப் படுபவர்கள் மட்டும் மேலே படிக்கலாம்-

பதிஇ ழந்தனம் பாலனை இழந்தனம் படைத்த 
நிதிஇ ழந்தனம் இனிநமக் குளதென நினைக்கும்
கதிஇ ழக்கினும் கட்டுரை இழக்கிலேம் என்றார்
மதிஇ ழந்துதன் வாயிழந்(து) அருந்தவன் மறைந்தான். - 

நல்லூர் வீர கவிராயர் எழுதிய “அரச்சந்திர புராணம்“ பாடல் எண் – 1106

http://www.tamilvu.org/slet/l3100/l3100pd2.jsp?bookid=63&pno=537

இதன் எளிய பொருள்- வாய்மையில் தவறாத அரிச்சந்திரன், அதற்காகத் தன் மனைவியையே படுகொலை செய்ய நேர்ந்த நேரத்தில், தோன்றிய விசுவாமித்திர முனிவன், இப்போதும் ஒன்றும் பிரச்சினையில்லை, நீ சொன்ன சொல்லை இல்லை என்று சொல, எல்லாவற்றையும் திருப்பித் தருகிறேன் என்கிறான். அதற்கு அரிச்சந்திரன், “நாட்டை இழந்தேன், பெற்ற குழந்தையை இழந்தேன், பெற்ற பிற செல்வங்கள் எல்லாவற்றையும் இழந்தேன், “வாய்மையை மட்டுமே கடைப்பிடித்து” நான் பெற்ற புண்ணியம் எல்லாவற்றையும் இழந்தாலும், சொன்ன சொல்லை –வாய்மையை- இழக்கமாட்டேன்“ என்று அரிச்சந்திரன் சொன்னான். உடனே “என்ன சொல்வது? வேறென்ன செய்வது?” என்றறியாத விசுவாமித்திர முனிவர் அவ்விடத்தை விட்டு மறைந்தார்.

--------------- படங்களுக்கு நன்றி கூகுளார் ------------ 

(முதலில் வந்த 

மறுப்புக்குரிய மறுவாசிப்புக் கதை -1 கண்ணகி.

இது எனது

மறுவாசிப்புக் கதை -2 அரிச்சந்திரன். 

உங்கள் கருத்தறிந்து இந்தப் பகுதி தொடரும்.)