தாலாட்டு ஏன் ஒப்பாரியானது?

கண்ணே கனியமுதே! - என

                             காலமெல்லாம் உன்நினைவை

முன்னே வளர்த்தவரே – உன்

                             மூச்சடக்கிப் போட்டாரோ?

என்னே தவறிழைத்தாய் – அட

                             எவர்குடியைநீ கெடுத்தாய்?

முன்னே மனம்கவர்ந்தான் – உன்

                             முன்நடக்க பின்நடந்தாய்!

நயமாகப் பேசியுனை – இனி

                             நல்லதென்றே நம்பவைத்தார்,

பயமாகப் போனஉனை – நல்ல

                             பாம்பாகிக் கொத்தினரே!

சுயமாகப் பெண்ணெவளும் – இனி

                             சுதந்திரமாய் சிந்தித்தால்

மயமாகும் நிலையென்றே – உன்

                             மரணத்தைத் தந்தனரோ?

மணமாகிப் போனவள்நீ – கரு

                             மடிசுமந்தே வந்தவள்நீ!

பிணமாகிப் போனதென்ன? – உள்

                             பிள்ளைசெய்த தவறென்ன?

நிணமாகிப் போனதென்ன – உனை

                             நெஞ்சுக்குள் வைத்ததவனே!

கனமாகிப் போனமனம் – இனி

                             கல்லாமோ? வில்லாமோ?

கௌரவம் எனும்பெயரால் – உன்

                             காதல்மணக் கொலையாச்சே

மௌடிகம் பேசுதடீ – உன்

                             மரணம்தான் சாட்சியடீ

கொலையே நடந்தாலும் – இந்தக்

                             கொடுமையே தொடர்ந்தாலும்

அலையே அடங்கிடுமோ – இது

                             ஆழிப்பே ரலையல்லோ?

ஆதியிலே சாதியில்லை – எந்த

                             ஆண்டவனும் தந்ததில்லை

பாதியிலே வந்ததல்லோ – கொடும்

                             பாதகரே தந்ததல்லோ?

இளவரசன் திவ்யாவால் – அன்று

                             எமதுவிழி எரிந்தடங்கி

சிலதிங்கள் கழியவில்லை – அட

                             செவ்விழியில் குருதிவெள்ளம்!

கௌரவக் கொலையென்றால் – அது

                             காதலரை மட்டுமென்றால்

ஔடதம் உருவாகும் – சாதி

                             அழிவதொன்றே வழியாகும்!

                    ----------oooooooooooo-----------------

குறிப்பு – பத்திரிகைச் செய்தி பார்த்தபோதே மனம் கனத்துப் போனது,

வலை நண்பர் “வயலான்“ சே.குமார் அவர்கள், இதே செய்தியை அதன் பின்னணியோடு, தனது வலையில் விரிவாக எழுதியதைப் படியுங்கள்.. 

“பார்த்துப் பார்த்து வளர்த்த உயிர் போனதால் கிடைக்கும் இதெல்லாம் ஒரு வெற்றியா... இல்லைவே இல்லை இது இரத்தத்தில் ஊறிய சாதி வெறி. சாதி இல்லாத சமுதாயமும் மதம் இல்லாத மனிதமும் மலர வேண்டும் என்றால் இந்தக் கௌரவக் கொலைகளை ஒழிக்க வேண்டும்.

இந்தப் புற்று ஒன்று இரண்டென எங்கும் பரவ ஆரம்பித்துவிட்டது. மொத்தமாக புற்றையே அழிக்க வேண்டும் என்றால்  எங்கள் குலக் கௌரவம் காக்க நாந்தான் கொலை செய்தேன் என்று பெற்ற தாயோ, தந்தையோ, உடன்பிறப்புக்களோ, மாமனோ, மச்சானோ, சித்தப்பனோ, பெரியப்பனோ சொல்லும் போது அவர்களது குரல்வளையை அறுக்க வேண்டும். அப்போதுதான் கௌரவம் காக்க கொலை செய்தேன் என்று எவனும்/எவளும் மார்தட்டிக் கொள்ளமாட்டார்கள்.

தங்கள் பிள்ளைகள் காதலித்தால் அது பிடித்திருந்தால் அவர்களை வாழ்த்தி வாழ வையுங்கள்... இல்லையா அவர்கள் கண்கானாத இடத்தில் உயிருடன் வாழவாவது விடுங்கள்... இந்த மண்ணில் காதல் வாழ வேண்டும் என்பதற்காக அல்ல... உங்களின் ரத்தம்... உங்களின் செல்லம்... உங்களின் வாரிசு வாழட்டும் என்பதற்காக”

http://vayalaan.blogspot.com/2014/04/blog-post.html

நன்றி நண்பர் சே.குமார் அவர்களே!

உங்கள் எழுத்து -

என்னை அழவைத்து எழவைத்தது, எழுதவும் வைத்தது. 

--------------------------------------------------------------------------------------------------