வலைப்பக்கப் பதிவு எப்படி இருக்க வேண்டும்?

 வலைப்பக்கம் தொடங்கி சுமார் இரண்டரை ஆண்டு முடிந்த நிலையில், வலைப்பக்க வாசகர்களின் வாசிப்பு ருசியைக் கண்டுபிடிப்பதில் நான் தோல்வியடைந்து விட்டேனோ என்னும் குழப்பம் வருகிறது...

பல்லாயிரம் கூட்டங்களில் பேசியிருக்கும் நான், அந்தந்தக் கூட்டத்தின் பார்வையாளர் தன்மைக்கேற்ப என் கருத்துகளையும் விட்டுக்கொடுக்காமல் பேசுவதே என் வழக்கம். ஓரளவிற்கு நல்ல நல்ல கருத்துகளைக் கொண்டு நல்லவிதமாகபேசக்கூடியவன் என்றே பெயரெடுத்திருக்கிறேன்.(?)

பாரதி தன்னைத்தானே நொந்துகொண்டு சொன்னதுபோல... உயிரை உருக்கி ஒரு படைப்பைத் தந்தால்... அதைக் கண்டுகொள்ளாத தமிழ்வாசகர்கள்... போகிற போக்கில் எழுதிய சில -- திரை சார்ந்த – செய்திகளுக்குத் தரும் முக்கியத்துவம் என்னைக் குழப்புகிறது.

நாம ஒன்றும் பாரதியிடம் வரம் வாங்கிவரவில்லை என்பது வேறு!

இதனால்தான் –ச.தமிழ்ச்செல்வன், மாதவராஜ், உதயசங்கர் போலும்- புகழ்பெற்ற எழுத்தாளர் சிலர் தான் எழுதிப் புகழ்பெற்ற வலைப்பக்கத்தைத் தொடராமலே முன்னாள் எம்எல்ஏ மாதிரி “முன்னாள் வலைப்பக்க எழுத்தாளர்“ ஆகிவிட்டார்களோ என்றும், எஸ்.வி.வேணுகோபால் போலும் நல்ல எழுத்தாளர் சிலர் வலைப்பக்கமே தொடங்காமல் இருக்கிறார்களோ? என்றும் நினைக்கத் தோன்றுகிறது...

இவ்வளவு புலம்பலும் ஏன் என்றால்...

எனது எழுத்தில் நானும் ரசித்து, நம் வலைவாசகர்களும் பெரிதும் ரசித்த “முதல்மதிப்பெண் எடுக்க வேண்டாம் மகளே“ எனும் எனது பதிவு ஆரம்பத்தில் முதலிடத்தில் இருந்து, பிறகு விகடன், விஜய்தொலைக்காட்சி பற்றிய சாதாரணப் பதிவுகளால் பின்னுக்குத் தள்ளப்பட்டு இரண்டாண்டுக் காலமாக நான்காம் இடத்தில் இருந்து வந்தது..

இப்ப என்னடான்னா...

ஒரு திரைப்படம் பற்றியும், சிவ.கார்த்தி பற்றியும், ஒரே நாளில் நான் எழுதிப் பதிவிட்ட கவிதை(?) மற்றும் கட்டுரை இரண்டும் அடித்துப் பிடித்து முன்னால் போய் நின்று கொண்டு, மதிப்பெண்ணைப் பின்னால் தள்ளிவிட்டன...! (சிவ கார்த்தி ஒருநாள் முழுவதும் தமிழ்மணத்தில் முதலிடத்தில் இருந்தார்!)  நம்ம “முதல்மதிப்பெண் எடுக்க வேண்டாம் மகளே“ பழைய படிக்கு ஆறாமிடம்...!
அதுவுமில்லாமல் அதிகமான வாசகர்கள் படித்த முதல் பத்துப் பதிவுகளில் இரண்டுமட்டுமே ஊடகம் சாராததாக இருக்கிறது!

அதுக்காக விட்டுடுவமா? வாசகர்களும் ரசிக்கத்தக்க விதத்தில் இன்னும் நல்ல நல்ல செய்திகளை எழுத முயற்சி செய்ய வேண்டும்... விடப்போவதில்லை... 

ஊடகச் செய்திகளை ஊன்றித் தொடரும் நம் வாசகர்கள், ஊடகம் தாண்டியும் உலகம் இருக்கிறது, உண்மையில் அதுதான் உலகத்தை மாற்றுகிறது என்பதை எப்போது புரிந்து கொள்வார்கள்?

இரண்டரை ஆண்டுகளில் – 300 பதிவுகளுக்குள் – ஏறத்தாழ ஒரு லட்சம் பக்கம் படிக்கப்பட்டுப் போய்க்கொண்டிருப்பது ஒன்றும் ஏமாற்றம் தருவதல்ல என்று என்னை நானே சமாதானப் படுத்திக்கொள்கிறேன்(?) லட்சக்கணக்கில் பக்கவாசிப்பை வைத்திருக்கும் நண்பர்கள் 
திண்டுக்கல் தனபாலன் http://dindiguldhanabalan.blogspot.com/
இரா.குணசீலன் http://www.gunathamizh.com/
தி.ந.முரளிதரன் http://tnmurali.blogspot.com/
திருப்பூர் ஜோதிஜி http://deviyar-illam.blogspot.com/
தமிழ் ஓவியா http://thamizhoviya.blogspot.in/
மனசு சே.குமார்.http://vayalaan.blogspot.com/ முதலான நம் முன்னோடிப் பதிவர்கள்தான் இதுபற்றிக் கருத்துச் சொல்ல வேண்டும்.

பத்துலட்சத்தைத் தொட்ட  பதிவுகள் எதுவும் திரைப்படத்தைவிட்டு வெளியில் வரவில்லை என்பதும் ஒரு செய்திதான்..

எனினும், ஆழ்ந்த சிந்தனைக்குரிய நல்ல செய்திகளையும் வாசகர்கள் படிக்கத்தான் செய்கின்றனர்... என்பது தமிழ்மணம், தமிழ்வெளிப் பதிவு முன்னணிகளைப் பார்க்கும் போது தெரிகிறது. பெரும்பாலும் ஜாலியாக கேலியாக எழுதப்படும் எழுத்துகளுக்கே த.ம. வாக்குக் கிடைப்பதும் ஒரு பக்க உறுத்தல்தான் என்றாலும், நல்ல வாசகர்கள் பலர் இருக்கின்றனர் என்பதையும் மறுப்பதற்கில்லை. 

இல்லையென்றால் பலர் எழுதுவதையே நிறுத்தியிருக்க வேண்டுமே! அப்படியில்லாமல், சிறந்த பதிவர் பற்பலரும் இப்போதும் தொடர்ந்து எழுதிக் கொண்டுதானே இருக்கிறார்கள்...?

“என் கடன் பணிசெய்து கிடப்பதே” அல்ல! பணிக்கேற்ப விளைவுகளையும் தொடர்புகளையும் எதிர்பார்ப்பதால் வரும் உள் மன உளைச்சல்தான் இது.

இதுபற்றிய நம் நண்பர்களின் மனம் திறந்த கருத்துகளைச் சொன்னால் என்னிடம் இருக்கும் தவறுகளைத் திருத்திக்கொண்டு மேலும் சிறப்பாக எழுத முயற்சி செய்யலாம்.

---------------------------------------------------- 

புதுக்கோட்டை கணினித் தமிழ்ச்சங்கத்தின் அடுத்த பயிலரங்கை விரைவில் மே-மாத இறுதிக்குள் நடத்திவிட வேண்டியதுதுான்... சுயநலத்தோடு கூடிய பொதுநலம்தான்... என்ன தனபாலன் அய்யா?