விசு விழா தந்த மகிழ்வும் பதிவர் சந்திப்பில் நெகிழ்வும்.

மதுரைத்தமிழன் யாரு? கண்டுபிடிங்க பாப்பம்..   சரி சரி க டைசியில் சொல்றேன்

அமெரிக்காவில் வசிக்கும் தமிழ்ப்பதிவர் விசு (விசுAWESOME) அவர்களின் “விசுவாசமின் சகவாசம்“ நூல்வெளியீட்டு விழா ஜூன்-6இல் வேலூரில் நடக்கவிருப்பதாகவும், விழாவில் பங்கேற்க வேண்டும் என்றும் அழைத்த சகோதரி கீதா (துளசி) பிற்பகலில் வலைப்பதிவர்கள் சந்திப்புக்கும் ஏற்பாடு செய்வதாகச் சொன்னவுடன் எனக்கும் ஆவல் பிறந்தது... 


நண்பர்களைச் சந்தித்து அளவளாவுவதை விட மகிழ்ச்சி வேறேது? அதுவும் வலைவழித் தொடர்பிலேயே மரியாதை வளர்த்துக் கொண்டு நேரில் காணும் ஆவலுடன் இருக்கும் பலநண்பர்ளைச் சந்திக்கும் வாய்ப்பைத் தவறவிடலாமா என்ன?

நம் வலைச்சித்தர் திண்டுக்கல் தனபாலன் அவர்கள் திருச்சி வந்துவிட , நம் “ஊமைக்கனவுகள்“ விஜூவை அங்கிருந்து அழைத்துக் கொண்டு மூவருமாக வேலூர் செல்வதாகத் திட்டம் ஆனால், விஜூ வர இயலவில்லை என்று தெரிவித்ததும், வலைச்சித்தரும் நானும் மாத்திரம் 05-06-15 (நள்ளிரவு 1மணி!) திருச்சியில் சந்தித்து, மறுநாள் அதிகாலை 6மணிக்கு வேலூர் சென்றடைந்தோம். அங்கு எங்களுக்கு முன்னதாக வந்துவிட்ட மதுரையைச் சேர்ந்த மூத்த வலைப்பதிவர் தருமி அய்யா, அறையைத்திறந்து எங்களை வரவேற்றதும் வியந்துபோனோம்!

நாங்க போய்ச் சேர்ந்து ஒருமணிநேரம் கழித்து, “எங்க நம்மை அழைத்த கீதாவைக் காணவில்லையே!” என்று தொலைபேசித் தொடர்பில் கீதாவை அழைத்தால்... அவர் சொல்கிறார்...

“இங்க நானும் மதுரைத் தமிழனும் சாப்பிட்டுக்கிட்டிருக்கோம்”

எனக்கு என் காதுகளையே நம்ப முடியவில்லை!

மதுரைத் தமிழனா? அவர் எங்கே இங்கு வந்தார்...?!! அப்புறம் நினைவுக்கு வந்தது, “அவரும் அமெரிக்காவில் இருக்கிறார் இன்று நூல்வெளியிடும் விசுவும் அங்குதான் இருக்கிறார்..ஆக நண்பர்கள் இருவரும் சஸ்பென்சாக வைத்திருக்கிறார்களோ?”

ஆனால், பிறகுதான் தெரிந்தது, மதுரைத் தமிழன் வருவது அவருக்கே தெரியாதாம்...!  http://avargal-unmaigal.blogspot.com/ அதாவது நெருங்கிய உறவினரின் திருமணத்திற்காக சென்னை வந்தவர், சென்னையில் அன்று மாலை நடக்கவிருக்கும் வரவேற்புக்கு வந்துவிடுவதாகச் சொல்லிவிட்டு மனிதர் காலையில் கிளம்பி வந்திருக்கிறார்...!

அவரோடு... அன்று சந்தித்த வலைப்பதிவர் பட்டியல் சிறிதுதான் என்றாலும் மகிழ்வும் நெகிழ்வுமான பட்டியல்! பார்வையுள்ள பலரும் பார்க்க மறப்பதையும் மறக்காமல் பார்க்கும் ஆற்றல் வாய்ந்த பதிவர் திருப்பதி மகேஷ், தனது தம்பியுன் வந்திருந்தது நெகிழ்வுக்குக் காரணமானது! தம்பி உதவியுடன் பதிவுகள் போடுவதாகச் சொன்னார். (இந்தச் சந்திப்பு குறித்து இவர் எழுதியதையும் பார்க்க -http://tirupatimahesh.blogspot.com/2015/06/blog-post.html)

நீண்டநாளாக நான் சந்திக்க  விரும்பிய பாலக்காடு ஆசிரியர் துளசிதரன் - http://thillaiakathuchronicles.blogspot.com/ 

தமிழ்மணத்தில் நீண்ட நாளாக முதலிடத்தில் இருக்கும்- வேலூர்த் தோழர் ராமன்-http://ramaniecuvellore.blogspot.in/

சென்னையில் சந்திக்க வருவதாகச் சொல்லிவிட்டு டிமிக்கி கொடுத்த பாலகணேஷ் -

வேலூர் அருகிலுள்ள ஊரைச் சேர்ந்த நமது மூத்த பதிவர் ராய.செல்லப்பா- 

ஏற்கெனவே சென்னை, மதுரை, புதுக்கோட்டை எனப் பலமுறை சந்தித்திருந்தாலும், மீண்டும் மீண்டும் சந்திக்கத் தூண்டும் நண்பர், எனது வலைப்பக்க முன்னோடியான – ஏஇஇஓ தி.ந.முரளிதரன் - http://www.tnmurali.com/

குறும்படப் புகழ் கோவைஆவி-

விழா முடிவானதிலிருந்து தொடர்ந்து பேசிக்கொண்டிருந்த வேலூர் அன்பேசிவம் சிவா-

இவர்களுடன் எதிர்பாராத இன்ப அதிர்ச்சி தந்தவர் –

“அவர்கள் உண்மைகள்“ வலைப்பதிவர் “மதுரைத் தமிழன்”! இதுவரை தனது முகத்தையே காட்டிக்கொள்ளாமல் எல்லாரையும் சகட்டு மேனிக்குப் போட்டுவாங்கி லட்சக்கணக்கில் உறிட்டு (அவர்பாணியில் சொன்னால் குட்டு அல்லது பூரிக்கட்டை அடி) வாங்கிய மனிதர் நேரில் அமைதியாகத் தெரிந்தார்! பேசினால் பேசுகிறார்! கேட்டால் பதில் சொல்கிறார்! ஆனால், சிறந்த பண்பாளர் என்பது பேசும் போதே தெரிந்தது!  பேர்தான் மதுரைத் தமிழனாம்! இப்போது சொந்தக்காரர் எல்லாருமே சென்னையில்தானாம்! (எனவே இவரை இனி சென்னைத் தமிழர் என்றே அழைக்கலாமோ?!!?)

விழா காலை 11மணிக்கு மேல்தான் தொடங்கியது-

தான்படித்த ஊரிஸ் கல்லூரியில் இப்போது பேராசிரியராகப் பணியாற்றும நண்பர்களை அறிமுகம் செய்தார் விசு.

வேலூரின் புகழ்பெற்ற -125ஆண்டுகளாம்!- ஊரிஸ் கல்லூரி முதல்வர் திரு அருளப்பன் அவர்கள் தலைமையேற்றார்.

வேலூரின் அடையாளமாகத் திகழும் உலகப் புகழ்பெற்ற விஐடி பல்கலைக்கழக வேந்தர் திரு விஸ்வநாதன் அவர்கள் நூலை வெளியிட்டுப் பேசினார்கள். தமிழ்நாட்டின் இலவசங்களைக் கிண்டலடித்து அவர் நகைச்சுவையாகப் பேசியது அந்த இடத்தில் வியப்பாகத்தான் இருந்தது!

வாழ்த்துரை தொடங்கிச் சிலர்பேசியதும் எனக்கு முன்னால் பேசியவர் பேச்சு அலுப்பூட்டியதாலோ என்னவோ விஐடி வேந்தரும் கல்லூரி முதல்வரும் கிளம்பி விட்டார்கள் (படத்தில் பாருங்கள் நாற்காலி காலியாயிருக்கும்)

பிறகு வழக்கம்போல நான் –சிறிதுநேரமே- பேசி முடித்தேன்.

விசுவின் பேச்சு அவரது எழுத்தைப் போலவே நகைச்சுவை மிக்கதாக இருந்தது. அவரது குடும்பத்தினர், உறவினர்கள், கல்லூரியில் அவருடன் படித்த நண்பர் பலரும் வந்திருந்தது விசு அவர்தம் நட்பின் விழுமியத்தைக் காட்டியது!

மதிய உணவின்பின் வலைநட்புச் சந்திப்புக்கு நானும் தனபாலும் விரட்டி விரட்டி அழைத்தும் –விழா ஏற்பாட்டாளர்- கீதா புத்தக விற்பனையில் உட்கார்ந்து, தாமதமாக வந்தார்! (அன்றைய புத்தக விற்பனை வரவு அனைத்தும், தமது தாயார் நடத்தும் ஏழைக் குழந்தைகளுக்கான பள்ளிகளுக்கே வழங்கப் போவதாக நண்பர் விசு அறிவித்ததாலும், மேடையில் இருந்த என்னைத் தவிர(?)அனைவருக்கும் புத்தகத்தை அவரே வழங்கியதாலும் நான் கீதாவிடம் தொகை கொடுத்து ஒரு நூலை வாங்கிக்கொண்டேன்.)

வந்திருந்த நண்பர்கள் 15பேரும் படம்பிடித்துக் கொண்டோம்.
(இதில் அவர்கள் உண்மைகள் “மதுரைத்தமிழன்“ யாரென்று கண்டுபிடித்துச் சொல்பவர்க்கு அவரிடமிருந்து ஒரு பூரியை பரிசாகப் பெற்றுத்தர சிபாரிசு செய்கிறேன்..)

கோவை ஆவி நடித்த குறும்படத்தில் –ஆழ்வார்க்கடியான் போல- இருந்த படத்தைக் காட்டினார்! அச்சு அசலாக ஆனால் தொப்பையில்லாத ஆழ்வார்க்கடியானாக இருந்தார் மனிதர்!

விசு வெளியிட்ட நூலை அச்சிட்டு வெளியிடும் பொறுப்பை அழகாகச் செய்திருந்த பாலகணேஷ் பாராட்டுக்குரியவர். நூல் இடையிடையே இடம்பெற்றிருந்த படங்களை வரைந்திருந்த நண்பர் தமிழ் (குமுதம், கல்கி யில் வரையும் தமிழ்தான்) மிக அருமையான ஓவியராக மட்டுமின்றி நல்ல மனிதராகவும் இருந்தார், வலைப்பக்கம் இன்னும் உருவாக்கவில்லை என்று சொன்ன உடனே நம் திண்டுக்கல் தனபாலன் அவருக்கென்று ஒரு பக்கத்தை உருவாக்கித் தருவதாகச் சொல்லிப் பேரைக் கேட்க, நான் “தமிழோவியன்.ப்ளாக்ஸ்பாட்.காம்“ என்று வலைப்பக்கத்திற்கு ஒரு பேரைச் சொல்ல விரைவில் உருவாக்குவதாக மகிழ்ச்சியுடன் உறுதிகூறினார் தமிழ்!

மதுரைத் தமிழன் மாலையில் சென்னையில் இருக்க வேண்டிய காரணத்தால் விரைந்து கிளம்ப, அவருடன் முரளிதரனும் சில நண்பர்களும் கிளம்ப, நாங்களும் கிளம்பத் தயாரானதும்தான் “மாலைச் சிற்றுண்டி எனது“ என்று முன்பே வேலூர் நண்பர் அன்புசிவம் சொல்லியிருந்தது நினைவுக்கு வர, தனபாலன் நினைவு படுத்திக் கேட்க இனிப்பு சமோசா காஃபியை அன்புடன் அனைவர்க்கும் வழங்கினார் அன்புசிவம். 

அப்போது பார்த்து, விசுவுக்கு தொலைபேசி வாழ்த்துச் சொன்னார் -லண்டனிலிருந்து-வலைநண்பர் கோவில்பிள்ளை. யாருக்கு கோவில்பிள்ளையைத் தெரியும் என விசு கேட்க, “எனக்கு“ என்று சட்டென்று கைதூக்கி தனபாலன் பேச, பிறகு சின்னப்பிள்ளைகள் போல அனைவரும் நான் நீ என்று போட்டிபோட்டு வாங்கி வாங்கிப் பேசினோம். (பில் கட்டப் போறது அவர்தானே? பாவம்! அவரும் அனைவரிடமும் பேசினார் - http://koilpillaiyin.blogspot.in/)

கிளம்பிக்கொண்டிருந்த போதுதான் திண்டுக்கல் தனபாலன், “ஆகா..மறந்துட்டனே“ என்று பதற, அதை நினைத்தே அஞ்சிக் கொண்டிருந்த நான் “ஆகா மனுஷர் முழிச்சிக்கிட்டாரே“ என முழிக்கத் தொடங்கினேன்... “அட என்ன முத்துநிலவன் அய்யா எல்லாரும் கிளம்பிட்டாங்களே! நிறையப்பேர் போயிட்டாங்க?”என்று வருத்தப்பட்டுக் கொண்டே நமது மலேசிய வலைநண்பர் ரூபன், நமது மூத்த வலைப்பதிவர் மதுரை ரமணி அய்யா அண்மையில் மலேசியா சென்றிருந்த போது தந்தனுப்பியிருந்த எனக்கான விருதை (?) வெளியில் எடுத்தார் வலைச்சித்தர்! (இதுபற்றிய ரூபன் பதிவு காண-  http://www.trtamilkkavithaikal.com/2015/05/2015.html )

அடடா.. அங்க போயிருந்தப்ப தர முயற்சி செய்தார்.. நான் அவரிடமிருந்து எப்படியோ தப்பிவந்துவிட்டேன்.. ஆனாலும் “விடாதுவிருது” மாதிரி கொடுத்தனுப்பிக் கொடுத்துவிட்ட ரூபனின் அன்பை உதாசீனப்படுத்த மனமின்றிப் பெற்றேன்.

பிறகு உடு ஜூட்... மாலை 6மணிக்கு வேலூரில் கிளம்பி வழிநெடுக எம்.ஜி.ஆர்., சிவாஜியின் பழைய பாடல்களைப் பார்த்து-கேட்டுக் கொண்டே திருச்சிக்கு வந்து சேர்ந்தோம்.

தனபாலன் அய்யா, தருமி அய்யாவைப் திருச்சி மத்தியப் பேருந்து நிலையத்தில் இறக்கிவிட்ட போது இரவு மணி10!

பொதிகையில் வந்த எனது நேர்காணலைப் பார்த்த தனபாலன், யூட்யூபில் ஏற்றித்தருவதாகச் சொல்ல, அவரிடம் தந்திருந்த டிவிடி அவர் போனபின் காரின் பின்சீட்டில் கிடந்தது! மனிதர் தூக்கத்தில் (அ) பாடல்களின் மயக்கத்தில் மறந்திட்டார்போல!

நண்பர் விசுவைப் பற்றிப் பேசிய அனைவரும் அவரது அம்மாவின் சேவைகளை மறக்காமல் பேசியது மனத்தை நெகிழச் செய்தது. தனியொரு மனுஷியாக பலபாடு பட்டு எட்டுப் பிள்ளைகளை நன்றாகப் படிக்க வைத்ததோடு வேலூரின் அருகில் இரண்டு மூன்று ஊர்களில் கண்-காது-வாய் திறன் குறைபாடுள்ள குழந்தைகளுக்கான பள்ளிகளை நடத்தி இன்றுவரை தொடர்ந்து உதவிகள் செய்துவரும் அவரது சேவை உள்ளத்தைப் பாராட்டுவதில் தவறேது?!

“என் விழாவில் பேசிய எல்லாரும் அம்மாவைப் பத்திப் பேசியிருக்காங்க.. இந்த விடியோவைப் போட்டுக் காட்டி விழாச்செலவை அம்மாகிட்ட கேட்டுறவேண்டியதுதான்“ என்று அதையும் நகைச்சுவையாகச் சொன்ன நண்பர் விசுவையும், இந்த நூல்வெளியீடு தொடர்பான வேலைகளை இழுத்துப் போட்டுச் செய்து கொண்டே பதிவர் சந்திப்புக்கும் பலபாடு பட்ட சகோதரி கீதா மற்றும் நண்பர் துளசியின் அருமைகளை நினைத்துக் கொண்டும் வீடுவந்து சேர்ந்தேன்.

                   ------------------------------------------------