முதல்பரிசு பெற்ற அ.மாதவையா பாடலும், இரண்டாம்பரிசு பெற்ற பாரதியார் பாடலும்.

நாட்டுப்பற்று பற்றிய பாடல் போட்டி ஒன்றில் மாதவையாவும் பாரதியாரும் போட்டியிட்டனர். அதில் முதலிடம் (ரானடே பரிசு) மாதவையா எழுதிய 51 பத்தி கொண்ட கும்மிப்பாட்டிற்குக் கிடைத்தது.16 இந்தியக்கும்மி என்னும் தலைப்பிட்ட இந்தப் படைப்பு முதலில் பொதுதர்மசத்கீத மஞ்சரியில் 1914 ஜூன் மாதம் வெளியானது. பின்னர் தேசிய கீதங்கள் என்ற தலைப்பில் 1925இல் வந்த தொகுப்பிலும் இடம்பெற்றது. இதில் பரிசு பெற்ற கும்மிப்பாட்டு முதலில் மஞ்சரி தொகுப்பில் வந்தது என்றும் அது ரானடே பரிசுபெற்றது என்ற குறிப்பும் இருந்தது.

அவரது முதல் பாடலான தாய்நாட்டு வணக்கம். அதன் முதல் வரி 'இந்திய மாதாவின் சுந்தர பாதங்கள் வணங்கிடுவோம் வாருமே'. அதிலிருந்து ஒரு கண்ணி...

                
 ''கொல்லர் தெருவில் ஊசிகூறி விலைகள்பேசி
                 
இல்லை திறமை சீ சீ என்றே நமையும் ஏசி
                 
மேட்டிமை இன்று விளம்பிடும் மேலையர்                 
                 
காட்டினராக அலைந்திரும் காலையில்
                 
வித்தைமுற்றி உலகத்தனைக்கும் உயர்
                 
புத்தியிற் பெரிய சத்குருவே என
                 
நாகரிங் களின் நாற்றங்காலென
                 
ஏகமதாய் இசை மேவிய தாய் எனும் ......"

இந்தப் பாட்டுப்போட்டி திருநெல்வேலியில் 1912 அல்லது 1913இல் நடத்தப்பட்டது. எந்தப் பாடலை யார் எழுதினார்கள் என நடுவர்கள் அறிந்திருக்கவில்லை. பாடலாசிரியர்களின் பெயர்கள் ஓர் உறையில் போடப்பட்டு, நடுவர்களால் முடிவு அறிவிக்கப்பட்ட பின்தான் திறக்கப்பட்டது. மாதவையாவின் பாட்டில் 11 கண்ணியில் மூன்றாம், நாலாம் வரிகள்

                 அன்னையும் முக்காடு போடலாச்சே
                 இனி ஆண்மையும் உண்டோ வெறும் பேச்சே.

நன்றி - http://www.kalachuvadu.com/issue-134/page53.asp

-------------------------------------------------------------------------

இதைக் கண்டு சொன்ன என் மகன் அ.மு.நெருடாவிற்குப் பாராட்டுகளும் வாழ்த்துகளும். முழுப்பாடலும் கிடைக்க முயற்சியைத் தொடர்வோம்.

பார்க்க - http://valarumkavithai.blogspot.in/2013/10/blog-post_22.html

-------------------------------------------------

இரண்டாம்பரிசு பெற்ற 

மகாகவி 
சுப்ரமணிய பாரதியின் 
பாடல் –

எந்த நாட்டிலிருந்தும், ஆறாம் வகுப்புப் படிக்கும் தமிழ்க் குழந்தை கூட சொல்லிவிடக்கூடிய அளவிற்குப் புகழ்பெற்ற பாடல் –
செந்தமிழ் நாடென்னும் 
   போதினிலே இன்பத்

      தேன்வந்து பாயுது காதினிலே எங்கள் 
தந்தையர் நாடென்ற 
   பேச்சினிலே ஒரு

       சக்திபிறக்குது மூச்சினிலே!

இந்தப் பாடலைப் புரிந்துகொள்ள
எந்தக் கோனார் நோட்சும் தேவைப்படாது!

அதேபோல இந்தப் பாடலின் இனிமையான இசை பலராலும்  பலவித ராகங்களில் பாடப்பட்டதும் பலர் அறிந்ததுதான். எம்எஸ் முதல், நித்யஸ்ரீ வரை...

அதில் என்னைக் கவர்ந்த காயத்திரி வெங்கட்ராமன் அவர்கள் பாடிய இசைமழையில் நனையச் சொடுக்குக...

http://www.youtube.com/watch?v=0WA4xJ4_xZk 

பாட்டைக் கேட்டாச்சா...?

சரி. இப்ப இந்தப் பாட்டுக்கு ஏன் முதல்பரிசு தரலை தெரியுமோ...?

பாடலின் வரிகளில் “பாயுது”, “பிறக்குது” என்னும் “கொச்சை“ சொற்கள் இடம்பெற்று செய்யுள் மரபைச் சிதைத்துவிட்டதல்லவா..? அதனால் இருக்கலாம்...

ஒருவேளை, காதில் தேன்பாய்ந்தால் எப்படி இனிக்கும், எறும்புதானே கடிக்கும் என்று ஆழ்ந்து யோசித்து பரிசை மறுத்திருக்கலாம்...

ஆனால் ---

தமிழின் இன்று கிடைக்கும் முதற்பெரும் இலக்கண நூலான தொல்காப்பியத்தின் பாயிரப் பாடலே “வழக்கும் செய்யுளும் ஆயிரு முதலின் எழுத்தும் சொல்லும் பொருளும் நாடி..“த்தான் இலக்கணம் செய்திருக்கிறது! வழக்குச் சொல் மரபுக்கவிதையில் வரக்கூடாதென்று எந்தக் கொம்பனும் சொன்னதில்லை!

நாவில் தேன்பாய்ந்தால் அது இனிப்புச் சுவை! அதன் இனிப்பு மனத்துக்குச் சென்று சேர்ப்பது இனிமை உணர்வு! அது காது வழியாகவும் வரும்! இந்த வித்தியாசம் நமக்கே புரிகிறது! அந்த நடுவர்களுக்குப் புரியாமல் போனதிலும் வியப்பில்லை! இன்றும் நல்ல திறன்காட்டும் குழந்தைகளுக்குப் பரிசை மறுத்துவிட்டு, “இது கலெக்டர் டாட்டர்ங்க“, “இது எஸ்பி.தங்கச்சி மகன்ங்க“ “சார் இது நம்ம மாவட்டம் பேரனுங்க” என்னும் சிபாரிகளுக்குப் பரிசுதரும் நடுவர்களை நாம் இன்றும் பார்க்கத்தானே செய்கிறோம்?...

பரிசுபெறாத –திறன்சார்ந்த- நம் ஏழைப் பிள்ளைகளிடம் உரக்கச் சொல்லுங்கள்... “பாரதிக்கே இரண்டாம் பரிசுதந்த நடுவர்கள் நம்நாட்டில் இருந்திருக்கிறார்கள்! முதல்பரிசு பெற்ற பாட்டைத் தேடித் தேடியும் காண முடியவில்லை... ஆனால், முதற்பரிசை இழந்த பாடலைத்தான் உலகமே பாடுகிறது” என்று!