மழையே மழையே போ!போ!

'மழை-

வந்தும் கெடுக்கும்,

சிலநேரம்

வராமலும் கெடுக்கும்-

ஊருக்குப் போன

மனைவியைப்போல“

என்று கிண்டலாக எழுதுவார் எங்கள் தங்கம் மூர்த்தி

 அப்படித்தான் ஆகிவிட்டது இப்போது பெய்த பெருமழையால்....

தொலைக்காட்சியில் பார்க்கும்போதே பகீர் என்கிறதே! நேரில்

பார்த்த, அனுபவித்தவர்களுக்கு எப்படி இருக்கும்....?!!?

 நம்ம முதல்வரம்மா விஜயம்செய்து, ஆர்கே நகரில் கால் பாவாமலே சொன்னதில் - “மூன்றுமாதம் பெய்ய வேண்டியதை மூன்றே நாளில் கொட்டித் தீர்த்திருக்கிறது” என்பது மட்டும் உண்மை.

 

பள்ளிப் பிள்ளைகள் எல்லாரும் விரும்பிப் பார்க்கும் நம்ம ரமணன் அண்ணாச்சி கூட இப்பல்லாம் வழவழ கொழகொழன்னு சொல்றாப்ல.. பலமானது முதல் மிதமானது வரை.. வடக்கு முதல் தெற்குவரை..

 

ஆனால் ஒன்று நிச்சயமய்யா..

மூன்றுநாள் மழையில் வருடக்கணக்கில் உழைத்துச் சேர்த்த பண்ட பாத்திரம் குடிசை, தளவாடச் சாமான்களை யெல்லாம் வாரிஎடுத்துக் கொண்டு போய்விட்டது மழை என்பது மட்டும் உண்மை!

 

பலநாள் வெய்யிலைக் கூடப் பொறுத்துக்கொள்ளலாம். இரண்டுநாள் மழையில் எல்லாவற்றையும் பறிகொடுத்த மக்களின் கூக்குரல் இரவு முழுவதும் காதுகளில் கேட்டுக்கொண்டே இருக்கிறது!

 

“மழையே மழையே போ போ“ (Rain Rain Go Away) என்று பாடிய நர்சரி மழலைப்பாடல் ஒன்றை நான் தமிழ்நாடு முழுவதும் மேடைகளில் திட்டித் தீர்த்திருக்கிறேன். “எங்கோ மழைவிடாத குளிர் நாட்டில் அந்தநாட்டுச் சிறுவர்க்காக அந்தநாட்டுக் கவிஞன் எழுதியதை நம் ஊரில் அதுவும் மழையே பெய்யாத ராமநாத புரம் வங்காட்டில் குழந்தைகளைப் பாடச் சொல்கிறோமே நியாயமாரே?“ என்று கேட்டு, “நம் நாட்டுக் குழந்தைகளுக்காக நமது பாரதிதாசன் எழுதிய –

“மழையே மழையே வா வா - நல்ல

வானத் தமுதே வா வா – இந்த

வையத் திருவே வா வா!

தகரப் பந்தல் தணதணவென்ன

தாழும் கூரை மொணமொணவென்ன

நகரப் பெண்கள் செப்புக் குடங்கள்

நன்றெங்கும்கண கண கணவென்ன... 

மழையே மழையே வா வா“ என்று பாடிய பாட்டையல்லவா பாடம் வைத்திருக்க வேண்டும் என்று சுமாராக 20ஆண்டுகளாக நான் கேட்டுக் கொண்டே இருந்தேன்.

 

நல்ல வாய்ப்பாக 6ஆம் வகுப்புத் தமிழ்ப்பாட நூல் தயாரிப்புக் குழுவில் பணியாற்ற எனக்கு அழைப்பு வந்தபோது, மகிழ்ச்சியோடு சென்று உதவி செய்து, முதல்பாடமாக “தமிழ்த்தாத்தா உ.வே.சா“ எழுத முதற் காரணமாக இருந்து, இந்தப் பாடலையும் சேர்த்தேன்.. இந்தப் பாடல் இப்போதும் 6ஆம் வகுப்புத் தமிழ்ப்பாட நூலில் உள்ளது. (இந்த உண்மைக் கதையை நான் விடும் கதை என்று நினைப்பவர்கள் எனது “முதல் மதிப்பெண் எடுக்க வேண்டாம் மகளே!” நூலைப் பணமனுப்பி வாங்கி, எனது முன்னுரையைப் படிக்குமாறு கேட்டுக் கொள்கிறேன். அப்படியே ஒரு விளம்பரம்!)

 

சரி இப்ப மீண்டும் சென்னை மழைக்கு வருவோம்..

அளவோடு பெய்தால்தான் மழை அழகு மட்டுமல்ல பயனும் ஆகும்.

அளவுக்கு மீறினால் அதுவே ஆபத்து என்பதை அறிந்த தருணமிது.

 

ஆதவன் தீட்சண்யாவின் கவிதை நினைவில் வந்து அறைகிறது - “மழைக்காலமும் பனிக்காலமும்

சுகமானதோ? மயிரானே!

மழை உனக்கு சன்னலுக்கு

வெளியிலதான் பெய்யிது,

எங்களுக்கு? எங்க பொழப்பு மேலயே!”

இதற்கு மேல் என்ன சொல்ல?

இனி மழையைத் தொடர்ந்து வரும் தொற்றுநோய்கள் பரவாமலிருக்க மக்களும் கவனமாக இருக்க வேண்டும். அரசும் உண்மையிலேயே போர்க்கால அடிப்படையில் பணிகளை முடுக்கிவிட வேண்டும்.

 

இல்லையானால், மழையால் வந்த சேதத்தைவிட அடுத்துத் தொற்றித் தொடரும் நோய்களினால் ஆபத்துகள் காத்திருக்கிறன்றன.

 

ஏதோ மனசு கேக்கல..

சத்திரத்துல பொட்டையன் பொலம்புற மாதிரி

பொலம்பிக்கிட்டு இருக்கேன்.

வெள்ள நிவாரணம் கோரிக்கை வரும்.

இதோ செய்திகளில் வந்துகொண்டிருக்கிறது...

 

நண்பர்களே! தாராளமாக வழங்குங்கள்.

நானும் அனுப்புவேன்.

ஏதோ நம் மக்களுக்கு நம்மால் ஆன

உதவிகளைச் செய்வோம். நன்றி.

பி.கு.-

நிலா நிலா வா வா மாதிரி,

இப்ப ஒரு கவிஞர் யாரென்று பேர் தெரியவில்லை-

அவர் எழுதிய கவிதையின் சூட்டில் தகித்திருக்கிறீர்களா?

“நிலா நிலா போ போ

நில்லாதே போ போ

ஃபிளாட்பாரத்தில் குடும்பம் நடக்கிறது“

நடைமேடைவாசிகளைப் பற்றிய 

இக்கவிதை படித்து மிரண்டு போனேன்..

கவிதை சின்ன மழை மாதிரி வெறும் சுகமானதா? சொல்லுங்கள்..! 

சிலநேரம் பெருமழைபோல...நெருப்பா ல்ல எரிக்கிது?! 

இப்படி சும்மா பத்திக்கிற மாதிரியில்ல கவிதை இருக்கணும்?
ஆனாலும் மழை 
இப்படி பத்தி எரியிறமாதிரி 
பெய்யக்கூடாதுய்யா..!

--------------------------------------- 

பிகு-2 தொடர்ந்து இதை நேரில் அனுபவித்த நம் பதிவர் மீரா.செல்வக்குமாரின் மகள் சக்தியின் இந்த நேரடிக் குரலைக் கேளுங்கள்... உறைந்து போவீர்கள் அல்லது உலர்ந்துபோவீர்கள்!

--http://sakthiinnisai.blogspot.in/2015/11/blog-post_16.html

அதிலிருந்து இரண்டு படங்கள் - 17வயது சக்திக்கு நன்றியுடன்...