“கக்கூஸ்” – ஆவணப் படம் தந்த அதிர்ச்சி!

“பீ வருது” என்று நம் குழந்தை சொல்லக்கூட நாம் அனுமதிப்பதில்லை. அதுக்கு, “ஆய்” அல்லது மராட்டி மொழியிலிருந்து வந்த, தாழ்த்தப்பட்ட மக்களைக் குறிக்கும் “கக்கா” என்று தான் சொல்லப் பழக்கிவிடுகிறோம்! (கக்கன் எனும் நம் தமிழகத் தலைவர் ஒருவரின் பெயர் இதிலிருந்து வந்ததுதான் என்றும் ஒரு குறிப்புண்டு!)

அல்லது தமிழிலக்கணம் சொல்லும் “இடக்கரடக்கல்” முறைப்படி “ரெண்டு” என்று ஒரு எண்ணின் பெயரைச் சம்பந்தமில்லாமல் வைத்து நாம் மட்டும் நாகரிகமாகிவிடுகிறோம்! 

ஒன்னுக்கு- மூத்திரம், ரெண்டுக்கு – பீ என்று “நாகரிகமாக” சொல்லப் பழக்கியிருக்கிறோம்தானே?

என்ன அசிங்கமாப் போகுதேன்னு பாக்குறீங்களா?

ஓரிரு நிமிடம் படிக்கவே முடியாம மூக்கப் பொத்திக்கிறீங்களே.........?

அதுவும் நம்ம குழந்தையோட கழிவையே சொல்லத் தயங்குறோமே? அள்ளத் தயங்க மாட்டமா?

ஆனால்...

ஊரார் பீயெல்லாம் அள்ளும் ஒரு மனிதக் கூட்டம் நம்மைச் சுற்றிச் செத்துச் செத்துப் பிழைக்கிறதே அதுபற்றி யாராவது யோசித்தோமா?

இத்தனைக்கும் “மனிதக் கழிவை மனிதனே எடுக்கும், சுமக்கும்” இந்த அசிங்கத்தைச் சட்ட ரீதியாகத் தடுத்துவிட்டதாகப் பீற்றல்வேறு!

அந்தச் சின்னப் பெண் திவ்யாபாரதி (வயது-25!)

ஓர்ஆவணப்படம் எடுத்திருக்கிறார்-

படத்தின் பெயர் “கக்கூஸ்”! 

என்ன அதிர்ச்சியா? அருவெறுப்பா?

ஒன்றரை மணிநேரம் 

நம்மை முடியைப் பிடித்திழுத்துச் 

சப்சப்பென்று அறைந்து தள்ளி 

மூச்சுத் திணர வைத்து விடுகிறார்!

இப்படி என்னை 

உலுக்கிய படத்தை 

இதுவரை நான் பார்த்ததில்லை!

      கடந்த 25-02-2017 சனிக்கிழமை, புஸ்தகா மின்னூல் சந்திப்புக்காகச் சென்னை சென்றிருந்த நான் அடுத்த நாள் காலை முனைவர் வீ.அரசு அழைப்பின் பேரில் அவரைப் பார்க்கக் கிளம்ப, அவர் “ஒரு ஆவணப் பட முன்னோட்டம் இருக்கு வந்திருங்க” என்றதால் அங்குப் போனால்… அரங்கு நிறைந்த கூட்டம்! 
வெகுசிலர் தவிர மற்றவர் அனைவருமே நேரில் சந்தித்திராத முகநூல் நண்பர்களாம்!

“மேன்மை” ஆசிரியர் மணியும் நானும் அமர்ந்தோம். படம் தொடங்கியதிலிருந்து உணர்ச்சிவசப்பட்டே தொடர நேர்ந்தது –

இயக்குநர் திவ்யா கைகட்டிப் பார்க்க,
கடலாடி, ஈரோடு, மதுரையிலிருந்து வந்திருந்த
“நகரசுத்தி”தொழிலாளர் குடும்பங்களோடு
வடஇந்திய எழுத்தாளர் பாசா சிங்
படத்தை வெளியிடுகிறார்!
(படத்திற்கு நன்றி - கூகுள்)

(மற்ற படங்கள் -

“மேன்மை” மாதஇதழாசிரியர் திரு மணியின்

செல்பேசியிலிருந்து எடுத்தவை)

இயக்குநர் திவ்யபாரதி படக்குழுவினர்
(எங்கள் ஊர்க்கவிஞர்) தனிக்கொடியின் பாடல்
கடைசியாக வந்து அறைகிறது 
அளவான பின்னணி இசை மதுரை பிரபாகர்

வெறும் கையில் மலம் அள்ளிய பலரின் கைகள் இப்படி

வெறும் கையில் மலம் அள்ளிய பலரின் உடல்கள் இப்படி

பாதுகாப்புக் கருவிகள் வழங்கப்படாமல்
வெறும்கையும் வெறும்காலுமாய்...

செத்தும் நிவாரணம் கிடைக்காத பலப்பல உயிர்கள்
(கிடைத்த சிலரிடமும் லஞ்சப் பேய்களின் பிடுங்கல்)

கழிவறையில் “தவறிவிழுந்து” மரணித்த அப்பாவிகள்!

ஊரார் மலத்துடனே ஒவ்வொரு நாளும்

படத்தைப் பார்த்த சிலரின் உடனடிக் கருத்தில் வெளிப்பட்டது போல இது “மலம்” சம்பந்தப் பட்டதல்ல… நம் மனம் சம்பந்தப் பட்டது என்பதை மிகச் சரியாக மையப்படுத்தியிருந்தார் திவ்யா!

ஈரோடு, கடலாடி, மதுரை, விருதுநகர் என்று பல்வேறு ஊர்களிலும் உள்ள –- நமது கழிவறைகளை அன்றாடமும், வெறும் கையால் சுத்தப்படுத்தும் --நகரசுத்தித் தொழிலாளர்களை அவர்கள் “பணியிலிருக்கும்போதே” போய்ப் படம்பிடித்து, பேட்டி கண்டு,அவர்களின் வாழிடம் (வாழிடமா அது, நமது கக்கூஸ்களை விடவும் கேவலமாக இருக்கிறதய்யா! என்ன சொல்ல!) மற்றும் பிணத்தை, கழிவை அகற்றும் இடங்களுக்கே போய் அள்ளிவந்த அனைத்தையும் வெள்ளித் திரையில் இறைத்து நாற்றம் பிடித்த இந்தச் சமூகத்தைச் சுத்தம் செய்பவரை நாம் எப்படி எப்படி வைத்திருக்கிறோம் என்று காட்டியிருக்கிறார்!

குற்றவுணர்வால் நெஞ்சைக் குறுக வைத்த திவ்யா குழுவினரை எவ்வளவு பாராட்டினாலும் தகும்!

இன்னும் நாலைந்து நாளில் டி.வி.டி வந்துவிடுமாம்.

திவ்யா குழுவினரை இந்த முகநூலில் தொடர்பு கொள்ளலாம். 

https://www.facebook.com/divya.gk.71

இப்படம் பற்றிய தோழர் சிந்தன் பதிவையும்

அவசியம் பார்க்க வேண்டுகிறேன் -

http://maattru.com/watch-kakkoos-for-hundred-times/

ஒன்று மட்டும் எனக்குத் தோன்றியது -

தமிழகப்பெரியாரிய,  மார்க்சியத் தோழர்கள் இன்னும் வெகுதூரம் இணைந்து பயணிக்க வேண்டிய நிலையில்தான் இன்றைய தமிழகம் உள்ளது, அதை இன்றைய மத்திய மாநில ஆட்சியாளர்கள் அவ்வப்போது நமக்குச் சொல்லிக் கொண்டே இருக்கிறார்கள்! நமக்குத்தான் புரியல!

படம் விற்பனைக்கு வந்ததும், 
மேலுள்ள திவ்யாவின் முகநூலில் தொடர்புகொண்டு வாங்குவோம்,
பலரும் பார்க்க உதவுவோம் நண்பர்களே!