வலைப்பதிவர் திருவிழாவில் பங்கேற்று வந்தேன்...

சென்னையில் நடந்த பதிவர் சந்திப்பு இரண்டாம் ஆண்டுவிழாவில் நான் பங்கேற்பேன் என்று நேற்றுவரை எனக்கே தெரியாது! (Man Proposes but Super man Disposes!)

திடீரென்று வந்த தொலைபேசி அழைப்பு 31-08-2013 மாலை கலைஞர் தொலைக்காட்சி பட்டமன்றப் பதிவு என்றதால், கிளம்பிவிட்டேன். அடுத்தநாள திண்டுக்கல் கவிதைமுகாம் தள்ளிப்போடப் பட்டதால், அந்த நாளை நம் வலைநண்பர்களோடு கொண்டாடத் தீரமானித்து தாமதமாக, 11மணிக்குப் போய்ச்சேர்ந்தால்...

சென்னை – வடபழனி- திரையிசைக் கலைஞர்களின் சங்கக் கட்டிடத்தின் முன்பாக அழகான பதாகை (அதாங்க ஃபிளெக்ஸ் போர்டு) அன்போடு வரவேற்க உள்ளே நுழைந்தால், ஏராளமான வாகனங்கள் மிரட்டி வரவேற்றன.

வாயிலருகில் நண்பர்கள் மேசை போட்டு அமர்ந்து வந்த வலைப்பதிவர்களிடம் விவரம் கேட்டுப் பதிவுசெய்துகொண்டு, அடையாள அட்டை வழங்கினார்கள். ஏங்க இதுக்கெல்லாம் நிறையச் செலவாகுமே நன்கொடை ஏதும் தரலாமா? என்று கேட்டதற்கு அப்படி வாங்க எங்களுக்குச் சொலலப்படவில்லை என்றார்கள்!... அட..!

உள்ளே போனால்... 150க்கும் மேற்பட்டவர்கள்... ஆச்சரியப்பட்டுக் கொண்டி ருக்கும் போது விசில் சத்தம் காதைக் கிழித்தது. ஒரு சகோதரி-வலைப்பதிவர்தான்- தன்மகளுக்கு வேலைகிடைத்ததே வலைப்பக்க நண்பர்களால்தான், அவரது முதல்மாதச் சம்பளத்தை வாங்கிக்கொண்டு இந்த நிகழ்ச்சிக் வந்ததாகச் சொன்னதும் மீண்டும் விசில்!

மேடையில் ஐந்து அலங்கார நாற்காலிகள்... இடது ஓரமாக நின்றுகொண்டு இரண்டு சகோதரிகள் ஐந்து,ஐந்து வலைப்பதிவராக வந்து சுய அறிமுகம் செய்ய அழைத்தார்கள். அருகில் பார்த்தால் புதுக்கோட்டை சுரேகா சுந்தர்! அவரும் அழைத்துக்கொண்டிருந்தார்.

சுயஅறிமுகத்தில் நிஷா, சங்கவி, கௌதமன், வேடியப்பன், வால்பையன், திலீபன், கணேசகுமார், அதிர்வு ஆன்லைன், கோகுல், சிவசங்கர்-காதல் குருடன், ஈரோடுதாமோதர், திருப்பூர் மனக்குதிரை, பெங்களுரு கற்போம், கோவைசதீஷ், பிருநதாவனமும் நொந்தகுமாரனும்(?) என மேடையேறி இறங்கிக்கொண்டிருந்தார்கள்... மகிழ்ச்சியாக இருந்தது-இருந்தார்கள்!

முகம் தெரிந்த யாரும் இருக்கிறார்களா என்று பார்த்தால்... அப்படி யாரும் இல்லையா என்று பார்ப்பதற்குள்... மேடையிலிருந்து சுய அறிமுகத்திற்கு அழைத்த அடுதத 5 பேரில் என் பெயர் வந்துவிட்டது.

அவசர அவசரமாக நண்பர தி.ந.முரளிதரன் அவர்களுக்கு உள்ளேன் அய்யா என்று ஒரு குறுஞ்செய்தியைத் தட்டிவிட்டு மேடைப்பக்கம் போனேன்.  

அந்தச் சகோதரி அடுத்து புதுக்கோட்டையிலிருந்து வந்திருக்கும் திரு முத்துவளவன் அடுத்ததாகத் தன்னை சுய அறிமுகம் செய்துகொள்வார் என்று அறிவிக்கவும், நண்பர் முரளி வாசலுக்கு வந்துவிட்டதாகவும என்னை எங்கே என்றும் தொலைபேச, நான் மேடையில் என்று சொல்லிக்கொண்டே ஒலிபெருக்கியை வாங்கி, என்பெயர் முத்துநிலவன், எனது வலைப்பக்கம் வளரும் கவிதை இதுபோல மீண்டும் மீண்டும் சந்திப்போம் என்று மட்டும் கூறிவிட்டு வணக்கம் போட்டுவிட்டு இறங்கினேன்.

முதல் வரிசையில் இருந்த மூத்த பதிவர் புலவர் சா.இராமானுசம், பாரதிமணியன் செல்லப்பா யாகசாமி ஆகியோர் அருகில் சென்று வணங்கி அறிமுகம் செய்துகொண்டேன்.

மேடைக்கு வந்துவிட்ட முரளி நான் முரளி என்று கைகொடுத்தார். மகிழச்சியோடு அவரது கைகளைப் பற்றிக குலுக்குமபோதே என்னசார் இவ்வளவு சுருக்கமா முடிச்சிட்டீங்க என்று சுரேகா சுந்தர் அன்பாகக் கடிந்துகொண்டார். பார்வையாளர்களைப் பற்றி ஓரளவேனும் புரிந்துகொள்ளாமல் நான் எப்படி என்னபேச என்று நினைத்தும், சொல்லவில்லை.

அடுத்தடுத்து பதிவர்கள் சுயஅறிமுகம் 115,116,117 என்று அறிவித்துக் கொண்டிருக்கும் போது எட்வின் (நோக்கும் திசையெல்லாம்) அழைக்கப்பட்டான்.. அவனைப் பார்த்ததும் எனக்கு ரொம்ப மகிழ்ச்சி! உண்மையிலேயே ரொம்ப நாள் கழித்து சந்தித்தது மகிழ்வளித்தது.. தனது புத்தகம் (இவனுக்கு அப்போது மனு என்று பேர், பத்துக்கிலோ ஞானம்) இரண்டையும் தந்தான், உடன் வந்திருந்த காக்கைச் சிறகினிலே ஆசிரியரை அறிமுகப் படுத்தினான்.

நண்பர் மதுரை ஜோக்காளி பாரதிராஜா மாதிரி பேசிக்கொட்டினார!

மயிலனின்  பக்கோடாக் கவிதை ஜாலியாக இருந்தது.

அடுத்து பாமரன்  பேச்சு... அதுபற்றி விரிவாக நண்பரகள் எழுதுவார்கள்.. என்றாலும், வெகு இயல்பாகவும், மேடைப்பேச்சுப் பாசாங்கு அற்றதாகவும் இருந்தது.

பிறகு மதிய உணவை சைவ-அசைவமாகப் பிரித்து, பிரியாணி போட்டார்கள் எனக்கு வியப்பாகவும் மகிழ்ச்சியாகவும் இருந்தது.

இடையில் நண்பர் முரளி, மதுமதியைக் குழுவினரோடு அறிமுகப் படுத்தினார். அவர் அழகான ஆண் என்பது எனக்குச் சிரிப்பும் மகிழ்ச்சியுமாக இருந்தது ( அவரிடம் சொல்லவில்லை!) நண்பர்கள் புண்ணியமூர்ததி, தமிழமுதனைச் சந்தித்தது மகிழச்சி. அந்தப்பக்கமாக வீடுதிரும்பல் மோகன் குமார் ஏதோ வேலையாகப் போனார்...இந்தப்பக்கம் கவியாழியார் கண்ணதாசன் வந்து கைகுலுக்கினார்... ஒரே கலகலப்புத்தான்...  

மீண்டும் இரண்டு மணிக்கு மதுமதியின் 90டிகிரி எனும் குறும்படம். பள்ளிக்கூடத்தில் ஜியோமெட்ரி பாக்ஸ் வாங்காத சிறுமியை ஆசிரியர் கேவலமாகத் திட்ட, அவள் கற்கை நன்றே... என்று கோவில் வாசலில் பிச்சைக்காரர்களுடன் அமர்ந்து 90ரூபாய் சேர்த்து கடைக்குப் போய் வாங்க... பின்னோக்கு உத்தியில் (ஃபிளாஷ் பேக்) கதை நெஞ்சைப் பிழிந்து விட்டது. நான் கண்ணைத் துடைத்துக்கொண்டிருக்கும்போதே.. என்னை மேடைக்கு அழைக்க உணர்ச்சி வசப்பட்ட நிலையில் இருந்த நான், 5நிமிடம் -- நல்லநல்ல குறும்படங்களை வலைப்பதிவர் அனைவரும்  த்த்தம் வலையில் அறிமுகப் படுத்த முயற்சிசெய்தால், அதுவே பண்பாட்டைச் சீரழிக்கும் இன்றைய படங்களுக்கான மாற்றுசினிமாவை வளர்க்கும் என்றுமட்டும் -- கூறிவிட்டு இறங்கிவிட்டேன். என்னால் அந்தநேரம் அதிகநேரம் பேசமுடியவில்லை. (90டிகிரி என்னும் படத்தலைப்பு எல்லாருக்கும் புரியாது என்பதோடு, இப்போதைய அரசு எட்டாம் வகுப்பு வரை ஜியோமெட்ரி பெட்டியையும் இலவசமாகத் தருகிறது என்னும் இரண்டு விமர்சனத்தை அங்கு சொல்ல மனமில்லை.. அது இல்லாவிடில் இன்னொன்று, கற்கத் தடையான வறுமையின்  குறியீடுதான் அது என்பதால்...)

வாமு.கோமு. அழகாகவும், அளவாகவும் பேசினார். பிறகு எழுத்தாளர் கண்மணி குணசேகரன் பேசினார்...பேசினார்...பேசினார்... ஒரே விசில்! (ஊக்குவதற்காக மட்டுமல்ல, பேச்சாளரை மேடையை விட்டுப் போக்குவதற்காகவும் அதே விசில் கைத்தட்டல்தான் என்பதைப் பேசுவோர் குறிப்பாகப் புரிஞ்சிகிட்டா நல்லது!)

4மணிக்குமேல், நண்பர் முரளியிடம் சொல்லிவிட்டுப்புறப்பட்டேன்.

புதுக்கோட்டைக்கு 8மணிநேரப் பயணம்... நாளை வேலைநாள் அல்லவா?
(என்றாலும், 6மணிக்கு சென்னையிலிருந்து கிளம்பி இரவு 1மணிக்கு புதுக்கோட்டை வந்து இறங்கி, தூக்கமிலலாமல், இரவு இரண்டரை மணிக்கு மீண்டும் எழுந்து அடித்து வலையில் ஏற்றிவிட்டுத்தான் படுத்துத் தூங்கப் போகிறேன் என்பது விழாவின் தாக்கம்தானே?) 

அடுத்துத்தான் புத்தக வெளியீடுகள் நடந்திருக்கும் அதற்கு நான் இருக்க முடியாமல் போனதற்கு முக்கியமான காரணம் கண்மணி குணசேகரனின் இடமறியாப் பேச்சின் நீளம்!

மொத்தத்தில் 
ஏதோ
பூர்வ ஜென்ம உறவுகளைப் 
பார்த்துவந்த 
மகிழ்ச்சி நிறைவு.

செல்லப்பா யாகசாமி முதலான மூத்தவர்களுக்கு என் பணிவான வணக்கமும், முரளி எட்வின் போன்ற என் சக நண்பர்களுக்கு என் கனிவான வணக்கமும், சுரேகா முதலான இளைய வலையர்களுக்கு என் வாழ்த்துகளும், பல சிரமங்களையும் விரும்பி ஏற்று இதைச் செய்த அமைப்பாளர்களுக்கு என் நெஞ்சு நிறைந்த வாழ்த்துகளும, தோளின் மீது கைவைத்து அன்பான கை குலுக்கல்களையும் தெரிவித்து மகிழ்கிறேன்.

அடுத்த முறை திட்டமிடும்போது, செய்தித் தொடர்புக்கென்று ஒருவர், மேடைக்கு ஆண்ஒருவர் பெண்ஒருவர், மற்றும் தலைமைக்குழுவாக 5பேர்,  அதில் ஒருவர் தலைவர் ஒருவர் செயலர் ஒருவர் பொருளர் என்று முன்னரே தெரிவு செய்து அறிவிப்புகளையும வெளியிட்டால் இன்னும் தெளிவாக இன்னும் எளிதாகப் புரிநதுகொள்ளலாம்.
இன்னும் அறிமுகப் படுததிக்கொள்ளாத பதிவர்களின் பெயர்களை அருகில் இருந்தவர்களிடம் கேட்டுக்கேட்டுத் தெரிந்தும் போய்ப்பேச முடியாமல் போய்விட்டது. அந்தப்பதிவர்கள் -தூக்கமில்லாமல் எழுதும்- இந்தப் பதிவைப் பார்த்துத் தவறாக நினைத்து விட வேண்டாம என்று அவர்களிடம் மன்னிப்பும் கேட்டுக்கொள்கிறேன்.

திண்டுக்கல் தனபாலன் அய்யாவைப் பார்த்தும் அவரிடம் சிறிது நேரமே பேச முடிந்ததோடு, கரந்தை ஜெயக்குமார் அய்யாவைக் கடைசிவரை காணமுடியாததும் எனது வருத்தமே! 

வந்த பதிவர்களின் பெயர் விவரங்களை அமைப்பாளர்கள் வெளியிடுவாரகள என்றும், 
இது எனது உணர்வே அன்றி, Official Aritcle  அல்ல என்பதையும் தெரிவித்துககொள்கிறேன்

இந்த நிகழ்வுக்கு உதவிய -

மூத்தோர்க்கு வணக்கம், 

நண்பர்களுக்குப் பாராட்டுகள், 

இளையோர்க்கு வாழ்த்துகள்.

வந்துகலந்து சிறப்பித்த வலைப்பதிவர்களுக்கு நன்றி 
-- நா.மு. 02-09-2013 விடிகாலை -3-00 மணி

-------------------------------------------- 
பி.கு. விழா அமைப்பாளர்களுக்கு ஓர் அன்பு வேண்டுகோள் - 
        உங்கள் களைப்பு நீங்க சற்றே இளைப்பாறிககொண்டு, படங்களுடன் செய்தியை இன்றே செய்தித்தாள் ஊடகங்களுக்குத் தந்து, வெளியிடச் செய்வதுடன், அமைப்பாளர் அனைவரும் பகிர்ந்து தத்தமது வலைப்பக்கங்களிலும் முடிந்தவரை படங்களை எலலாம் வெளியிட்டு வராதவர்களை அடுத்த விழாவிற்கு அவசியம் போய்விட வேண்டும் என்னும் உணர்வைப் பெறுமாறு செய்திட வேண்டுகிறேன்.                                              -நா.மு. 02-09-2013 காலை 7.45. 
--------------------------------------------