தமிழ்ச்சொற்கள் காட்டும் பெண்ணடிமை வரலாறு!

     சொல்லின் பயன் என்ன?

     ஒருவரை அல்லது ஒன்றை அடையாளப்படுத்துவதுதான் சொல் எனில், தமிழில் இன்றும் புழங்கிவரும் சில சொற்களுக்கு ஆண்பால்சொல் இல்லையே ஏன்?, சில சொற்களுக்குப் பெண்பால்சொல் இல்லையே! ஏன்?

     இந்த இரண்டு கேள்விகளுக்குமான பதில் ஒன்றுதான் –

     அது, 
பெண்களைக் கேவலப்படுத்துவதுதான்.
(கேவலம் என்பதன் விளக்கத்தைக் கடைசியில் சொல்வேன்..)

பெண்களின் வயதை ஏழுவகையாகப் பிரிக்கும் பழந்தமிழ் இலக்கியம் - பேதை, பெதும்பை, மங்கை, மடந்தை, அரிவை, தெரிவை, பேரிளம்பெண், எனச் சொல்லும். இவற்றோடு, பத்தினி,  கன்னி, பரத்தை, விதவை, மலடி, குச்சுக்காரி, தேவடியாள், முதலான பற்பல சொற்களுக்கான ஆண்பாற்சொற்கள் இல்லை! தெரியுமா?  

(பயக வயசுக்கு வர்ரத யாரும் விழா எடுத்துக் கொண்டாடுறது இல்லனு ரொம்ப்ப் பயகளுக்கு வருத்தம்! நான் அவங்களுக்குச் சொல்றது, அந்தக் காலத்துல மீடியா கிடையாதுடா, “எங்க வீட்டுல வயசுக்கு வந்து, திருமணத்துக்குத் தகுதியான பொண்ணு ஒருத்தி இருக்கா“னு சொல்ற சடங்குதான் இப்ப நடக்குற “சடங்கு“ உங்களுக்கு எதுக்குடா அது? பெண்களுக்கே தேவையில்லாத அளவுக்கு தகவல் தொடர்புள்ள இக்காலத்தில் சடங்கு என்பதே பெண்களைக் கேவலப்படுத்துகிறது)

பரத்தை - பொருளுக்காக உடலை தருபவள்,

விதவை - கணவனை இழந்தவள் (இச்சொல்“கம்மனாட்டி“எனப் பேச்சு வழக்கிலும் “கைம்மனையாட்டி“ (அ) “கைம்பெண்(டாட்டி)”என எழுத்து வழக்கிலும் புழங்கப் பட்டாலும் இவை எவற்றிற்கும் ஆண்பால் இல்லை என்பது குறிப்பிடத்தக்கது )  

மலடி –  குழந்தை பெற இயலாத (உடற்குறைபாடுள்ள) பெண்.

குச்சுக்காரி – ஏழ்மை காரணமாக உடலை விற்பவள்

தேவடியாள் – தெய்வ சேவைக்காக (எனும் பெயரில்) கோவிலுக்கு நேர்ந்து விடப்பட்டு, நாளடைவில் பொதுமகளிராக்கப்பட்டு சமூகத்தால் ஒதுக்கப்பட்டவள். மாடுகளில் இவ்வாறான “கோவில்காளை“ இன்றும் உண்டு. (பசு அப்படியில்லை)

இன்னும் -

கலைஞன், கவிஞன், எழுத்தாளன், ஓவியன், வீரன், சோதிடன், அமைச்சன், இன்னும் இவைபோலும் ஏராளமான சமூகப் பயன்பாடுள்ள தொழில்புரிவோர் அனைவரையும் ஆண்பாலாகவே கொண்டுள்ளது தமிழ்ச்சமூகம். இது ஏன்

சிந்தித்துப் பார்த்தால் –

“சொல்லின் வரலாறு சொல்லும் வரலாற்றில்

வல்லார் அடிமைசெய்த வரலாறும் புலனாகும்“

(“எனது காதல் கடிதம்“ – பார்க்க -http://valarumkavithai.blogspot.com/2014/04/blog-post_30.html)

 இது கிடக்கட்டும், ஆணொருவனைக் கெட்டவார்த்தை கொண்டு திட்டும்போது கூட, பெண்ணை இழிவுபடுத்தும் சொற்களைக் கையாளும் வழக்கம் இருப்பதைச் சில “கெட்ட  வார்த்தைகள்“ காட்டிக்கொடுக்கின்றன –

“தேவுடியா மவனே”, 

“ஒக்கா...“, “ஙொம்மா..“ எனத்தொடரும் சொற்கள் ஆணைத்திட்டப் பயன்படும் சொற்களே, இதில் எதற்காக அவனது அக்காளை, அம்மாவை அசிங்கப்படுத்த வேண்டும். (போர்க்காலங்களில் அந்தப் போருக்குத் தொடர்பே இல்லாத பெண்களைப் பாலியல் வல்லுறவு கொள்வதுதான்

ஒன்று தெரியுமா?

கேவலம் என்றால் பழந்தமிழில் “மிகச்சிறப்பு“ என்று பொருள்!

இன்றைய வழக்கில் அது நேர்எதிரான பொருளில் “மிகவும்தாழ்ந்த“ எனும் அர்த்தத்திலேயே புழங்கப்படுகிறது.(நாற்றம் எனும் சொல்லைப்போலவே! நேர் எதிரான பொருள். முன்னர் நாற்றம் எனில் நறுமணம் என்பது பொருள்!)

நிறைவாக ஒன்று – 

குடிமகன் – எனும் சொல்!

CITIZEN OF INDIA எனும் ஆங்கிலச் சொல்லை மொழிபெயர்க்கும் போது, “இந்தியக் குடிமகன்“ என்றே சொன்னதைப் பார்த்து, பெண்ணுரிமை இயக்க ஆர்வலர் பலரும் பெண்களை இந்தச் சொல் குறிக்கவில்லை என்று முறையிட, நம் தமிழக முதல்வர் ஜெயலலிதா அம்மையார் சொன்ன தீர்வு இப்போது அரசுப்பள்ளிகள் பலவற்றில் செயற்படுத்தப்படுகிறது. அஃதென்ன வெனில் –

உறுதிமொழி சொல்பவர் ஆண் எனில் குடிமகன் என்றும் பெண்எனில் குடிமகள் என்றும் சொல்லிக்கொள்ளலாம் அவ்வாறே ஆண் பெண் இருவரும் தமக்கேற்பச் சொல்லிக்கொள்ளலாம் என்பதுதான் அது! ஒரு சொல்லில் எவ்வளவு சிக்கல்! இது இன்றைய சிக்கலல்ல... யுகம் யுகமான சிக்கல்.. நம் தலைமுறையில் தீர்ப்போம்!

நல்ல வேளையாக ஆங்கிலத்தில் இருந்து தமிழில் பெயர்த்து வைத்திருந்த CHAIRMAN எனும் சொல்லுக்கான “தலைவர்“ என்பதை, தலைவி என்றும் வைத்துக் கொள்ளும் வழக்கம் தமிழில் இருக்கிறது. ஆங்கில நாடுகளில் பெண்கள் இந்தப் பதவிகளுக்கு வந்தபோது “சேர் பர்சன்“ என்று மாற்றினார்கள்!

ஆனாலும், “ஆசிரியர்“ எனும் பொதுப்பால் சொல்லைப் பாற்படுத்துவதாக நினைத்து. சிலர் “ஆசிரியை“ என்று போடுகிறார்கள். அது தேவையில்லை. ஏனெனில் ஆசிரியன் என ஆண்கள் யாரும் போடுவதில்லை. ஆசிரியன் எனில் அதன் பெண்பால் ஆசிரியை ஆகலாம். ஆயினும் மதிப்பிற்குரிய பதவி என்பதால் இருபாலாரும் “ஆசிரியர்“ என்று போட்டுக் கொள்வதே சரி.

இது தொடர்பான சிந்தனைகளை வரவேற்கிறேன் ... ஏனெனில், நானும் ஓர் ஆணல்லவா? என்னை அறியாமல் தவறு நிகழ்ந்திருந்தால் நண்பர்கள் சுட்டிக் காட்டினால் திருத்திக்கொண்டு இணைந்து முன்னேறுவோம்... 

“ஆணும் பெண்ணும் நிகரெனக் கொள்வதால்

 அறிவில் ஓங்கிஇவ் வையம் தழைக்குமாம்“ - பாரதி.

நிறைவாக ஒன்று -

பெண்ணுரிமை என்பது ஆணுக்கு எதிரானது அல்ல. சமமானது! இதை இரண்டுபாலினரும் புரிந்துகொண்டால் இருவருக்குமே நல்லது. 

-----------------------------------------------------------