திருக்குறளில் தளைப் பிழையா?

முனைவர் நா.அருள்முருகன் அவர்கள்

முதன்மைக் கல்வி அலுவலர் - புதுக்கோட்டை

--------------------------------------------- 

புதுக்கோட்டை மாவட்டத்தில் “அனைவர்க்கும் இடைநிலைக் கல்வி இயக்கம்“ சார்பில், அரசுப் பள்ளிகளில் 9,10ஆம் வகுப்புப் பாடம் நடத்திவரும் பட்டதாரி ஆசிரியர்களுக்குப் பணியிடைப் பயிற்சி நடந்து வருவது பற்றி முன்னமே நமது வலையில் எழுதியிருக்கிறேன். பார்க்காதவர்கள் பார்க்க-  http://valarumkavithai.blogspot.in/2013/07/blog-post.html

அதன் நிறைவு நாளாகிய இன்று, முற்பகலில் என்வகுப்பை நடத்திவிட்டு வந்தபின், வேறொரு வேலையாக  எங்கள் மாவட்ட முதன்மைக் கல்வி அலுவலர் முனைவர் திரு நா.அருள்முருகன் அவர்களைச் சந்திக்கச் சென்றேன். பின்னர், இன்றுதான் பணிமனை நிறைவடைகிறது என்பதை நினைவூட்டி, அவர்கள் ஏதாவது ஒரு மையத்திற்கு வந்து தமிழாசிரியர்களைச் சந்திக்க வேண்டும் என்று அழைத்தேன். எங்கெங்கே நடக்கிறது என்று கேட்டுக்கொண்டவர், “வேறு பல வேலைகளும் இருக்கின்றன, அருகில் உள்ள பிரகதாம்பாள் அரசு மேல்நிலைப் பள்ளியில் நடக்கும் பயிற்சியைப் பார்ப்போமே?” என்று கூறிக்கொண்டே, நடக்க ஆரம்பித்து விட்டார்.

அவர்தான் எங்கள் மாவட்ட முதன்மைக் கல்வி அலுவலர்...!

கடந்த மாதத்தில் ஒருநாள், என்னைப் புதுக்கோட்டைத் திருக்குறள் கழகத்தில் பேச அழைத்திருந்தார்கள். விழா நாளைக்கு முந்திய நாள் அவர்களைப் பார்க்கப் போயிருந்த போதும், நான் அடுத்தநாள் பேசப்போவது பற்றிச் சொல்லவில்லை. ஏனெனில், வழக்கமாக 20, 30 பேர்தான் திருக்குறள் கழகக் கூட்டத்திற்கு வருவார்கள் என்பதால் அவரை அழைத்து அவருக்கு நேரவிரயம்செய்ய வேண்டாமே என்று நினைத்தே அழைப்பைத் தவிர்த்தேன் ஆனாலும், வேறு நண்பர்களின் வழியாகத் தகவல் அறிந்த அவர்கள், தனது சொந்த மோட்டார் சைக்கிளை ஓட்டிக்கொண்டு விழாவுக்கு வந்துவிட்டார். விழாக் குழுவினர் வேண்டியும் மேடைக்கு வராமல், “அய்யா பேச்சைக் கேட்கத்தான் வந்திருக்கிறேன்” என்று முதல் வரிசையில் அமர்ந்து முழுப்பேச்சையும் கேட்டுவிட்டுத்தான் சென்றார். அப்படியோர் எளிமையான மனிதர்! அதோடு நல்ல தமிழறிஞரும் கூட! நேமிநாதம் பற்றி ஆய்வு செய்து தமிழில் முனைவர் பட்டம் பெற்றவர். தேர்ந்தெடுத்துப் படிக்கும் பழக்கமுள்ள நல்ல வாசகர். மிகச் சிறந்த கவிஞர்!  ஆனால், எந்த பந்தாவும் காட்டாத இயல்பான அரிய மனிதர்.

அவர் தமிழாசிரியர் பணிமனைக்கு வந்ததும், நேராக மேடையேறி, தான் பேச விரும்புவதைப் பேசிவிட்டு நடையைக் கட்டிவிடும் பிற அலுவலர் போலன்றி, 15 நிமிடத்திற்கும் மேல் கருத்தாளர் மகா.சுந்தரின் வகுப்பைக் கேட்டுக்கொண்டிருந்தார். பின்னர் மகா.சுந்தர் கேட்டுக் கொண்டதற்கிணங்க, அருகிலிருந்த திருக்குறள் நூலை எடுத்துக் கொண்டு மேடை ஏறியவர் நேராகக் கரும்பலகையிடம் போனார்....

பின்வரும் 5,6 திருக்குறள்களை எழுதினார்..

வீழ்நாள் படாஅமை நன்றாற்றின் அஃதொருவன்... –குறள்-38

அறனெனப் பட்டதே இல்வாழ்க்கை  அஃதும்... – குறள்-49

அறத்திற்கே  அன்பு... மறத்திற்கும் அஃதே துணை –குறள்-76

அன்பின் வழியது உயிர்நிலை அஃதிலார்க்கு – குறள்-80

விழுப்பேற்றின் அஃதொப்பது - குறள-162    எழுதியபின் தமிழாசிரியர்களைப் பார்த்துக் கேட்டார்... “இந்தக் குறள்களில் வரும் ஆய்த எழுத்து எத்தனை மாத்திரை பெறுகிறது?”  தமிழாசிரியர்கள் பலரும் பள்ளி மாணவர்களைப் போல உற்சாகமாக, “அரைமாத்திரை“ என்று சத்தமாக-சரியாகச் சொன்னார்கள்.

“சரிதான் அப்போதுதான் வெண்பாவுக்கு உரிய வெண்டளை பிழையாது“ என்ற அய்யா, அடுத்து ஒரு குறளைச் சொல்லி என்னை எழுதச் சொன்னார்கள். அய்யா ஏதோ ஆய்வு நோக்கில் சொல்ல வருகிறார் என்பதைப் புரிந்து கொண்ட நானும், அவர்கள் சொன்ன குறளைக் கரும்பலகையில் எழுதினேன்.

வேண்டாமை அன்ன விழுச்செல்வம் ஈண்டில்லை

யாண்டும் அஃதொப்ப தில் – குறள்-363

இப்போது அய்யா மீண்டும் கேட்டார்கள், “இந்தக் குறளில் ஆய்த எழுத்துக்கு அரைமாத்திரை கொடுத்தால் நேரொன்றாசிரியத் தளை அல்லவா வருகிறது? இந்தக் குறளில் வள்ளுவர் தளைப் பிழை செய்துவிட்டாரா? ”

“ஒருவேளை ஆய்தக் குறுக்கம் என்றும் கால் மாத்திரை அளவு தான் என்றும் வைத்துக்கொண்டால் மற்ற இடங்களில் அந்தக் குறுக்கம் வராதது ஏன்? என்று ஆய்வு செய்யுங்கள்” என்று சொன்னதும் தமிழாசிரியர்கள்  அசந்து போனார்கள்... 

இதுவரையிலான மாவட்ட அலுவலர்களிடமிருந்து, “நோட்ஸ் ஆப் லெசன் எங்கே?”  ”தாமதமாய் ஏன் வருகிறீர்கள்?” முதலான கேள்விகளையே  கேட்டுப் பழகிய ஆசிரியர்களின் காதுகளில், ஓர் அலுவலர் “திருவள்ளுவர் வெண்டளையில் பிழை செய்துவிட்டாரா? அல்லது ஆய்த எழுத்துக்கு வேறு வடிவம் இருந்திருக்கிறதா? இதுபோல மாத்திரை மாறுமிடங்கள் வேறு எங்கெங்கு வந்திருக்கின்றன? ஆய்வு செய்யுங்கள்“ எனக் கேட்ட கேள்வி இது வரை விழுந்ததில்லை தானே?

அய்யா சொல்லிவிட்டு அவர்பாட்டுக்கு அடுத்த வேலைக்குப் போய்விட்டார்.

எனக்கும் இதற்கு விடை தெரியவில்லை, இரவுத் தூக்கமும் வரவில்லை.

எங்கள் மாவட்டத்தில் இருந்து தற்போது திண்டுக்கல் மாவட்டத்திற்கு மாற்றலாகிச் சென்றிருக்கும் தம்பி –இலக்கணப் புலி, இலக்கணத்திலேயே ஊறிக்கிடந்து ஆய்வுகள் செய்துவரும்- “கொ.சுப.கோபிநாத் இருந்திருந்தால் பதிலும் சொல்லி தொல்காப்பிய மற்றும நன்னூல் நூற்பாவையும் சொல்லியிருப்பார் அய்யா” என்று நான் சொன்னேன். அவரும் ஆமோதிப்பது போலத் தலையாட்டினார்.

அல்லது,

தமிழறிஞரும் கோவை சர்வசன மேல்நிலைப் பள்ளியின் மேனாள் தமிழாசிரியருமான அண்ணன், செந்தலை ந.கவுதமன்  அவர்கள்தாம் இதுபற்றிய இலக்கண விளக்கத்தைக் கொடுக்க வல்லார் என்றும் நினைத்துக் கொண்டேன்.

இந்த இலக்கண விளக்கத்தை யாரிடம் கேட்பது?

வள்ளுவர் கால வழக்கு எப்போது மாறியது? ஏன் மாறியது?

வள்ளுவரே வழக்கானது எப்படி?

“மாறுவது மரபு இல்லையேல் மாற்றுவது மரபு“ என்பது சரிதான்.

ஆனால், வெண்பா இலக்கணமோ, ஆய்தக் குறுக்க இலக்கணமோ மாறுமா?  

திருவள்ளுவர் தளைப் பிழை செய்துவிட்டாரா? 

------------------------------------------------ 
இந்த ஆய்வின் தொடர்ச்சியைக் காண  http://valarumkavithai.blogspot.in/2013/08/blog-post_5.html  வருக நண்பர்களே... - நா.மு.
--------------------------------------------------